آن زمين را از جايش دور كرد و جابجا نمود مثل آيه‌ يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ‌- 14/ مزمّل) (هنگامه‌اى كه زمين، و كوهها مى‌لرزند و جابجا مى‌شوند).

دَحَا المطر الحصى من وجه الأرض- يعنى باران، ريگها را از سطح زمين روبيد و دور كرد.

مرّ الفرس‌ يَدْحُو- دَحْواً: آن اسب دستانش را روى زمين كشيد.

فَيَدْحُو ترابها- سپس خاكش را جاروب كرد، و از همين واژه عبارت‌ أُدْحِيُ‌ النّعام- يعنى جاى پنهانى تخم گذاران شتر مرغ كه بر وزن أفعول از دَحَوْتُ‌- است.

دِحْيَة[1]- هم اسم مردى است.

دخر

: دَخَرَ خوار شد، خداى تعالى گويد: وَ هُمْ‌ داخِرُونَ‌- 48/ نحل) يعنى ذليلان و

[1] دحيه بن خليفه كلبى برادر رضاعى پيامبر اكرم6 است كه بخاطر شباهت چهره و موى صورتش پيامبر او را بسيماى جبرئيل تشبيه نمود، دحيه از زيباترين مردان معاصر خويش بوده و يكى از اصحاب مشهور پيامبر است كه از طرف پيامبر6 بسفيرى كشور روم و بردن نامه پيامبر6 به قيصر معروف شد در فتح شام و جنگ يرموك شركت داشته پيامبر6 در باره‌اش فرموده است« اشبه من رايت بجبرائيل دحية الكلبى» عين نامه‌اى كه پيامبر6 بوسيله دحية بقيصر نوشته چنين است:

از پيامبر6 خدا به هرقل بزرگ روم، سلام بر آن كس كه پيرو هدايت حقّ باشد. و امّا بعد، من تو را باسلام دعوت مى‌كنم اسلام بياور تا آسوده شوى، اسلام بياور كه خداوند دو پاداش بتو مى‌دهد و اگر روى بر تابى گناه مردم كشورت بگردن توست، اى اهل كتاب بيائيد به سخنى كه ميان ما و شما يكى است اعتراف كنيم و آن اينكه جز خداى يگانه را نپرستيم و چيزى را در خدائى با او شريك نگردانيم برخى از ما برخى ديگر را ارباب نگيريم اگر از اين معين روى برتافتيد گواه باشيد كه مسلمانيم.( الطّبقات الكبرى 4/ 250- الموسوعه 785- مجمع البحرين 1/ 136).