2- و كسيكه در آيه فوق مُدْخَلًا كَرِيماً- 31/ نساء) با ضمّه حرف (م)
بخواند مثل معنى آيه:
لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ-
59/ حجّ) هستند (در جايى كه خشنودشان مىكند واردشان مىسازيم).
ادَّخَلَ- در داخل شدن كوشش كرد (از
مصدر- ادِّخَال- يعنى سعى در داخل شدن).
خداى تعالى گويد: لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً
أَوْ مَغاراتٍ أَوْ مُدَّخَلًا-
57/ توبه) (اگر پناهگاه يا جائيكه بسختى داخل شدند مىيافتند).
الدَّخَل- كنايه از فساد و دشمنى
درونى و پنهانى است مثل: الدّغل يعنى فريبكارى و يا اينكه-
الدَّخَل- كنايه از خواندن باصل و نسب غير واقعى و غير خويشاوندى است، فعلش- دَخِلَ دَخَلًا- است.
خداى تعالى گويد: تَتَّخِذُونَ
أَيْمانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ- 92/ نحل).
(سوگندهاتان را وسيله دغلكارى يا باليدن باصل و نسب قرار مىدهيد).
دُخِلَ فلان فهو
مَدْخُولٌ- كنايه از كودنى و بلاهت در عقل، و فساد در اصل و نسب است.
شجرة مَدْخُولَةٌ- درخت غير پيوندى و خود
روى.
الدِّخَال فى الإبل- شترى كه آب خورده
و مجدّدا براى همراهى با شتر ديگر در آبشخور مىرود.