درر

: خداى تعالى گويد: وَ أَرْسَلْنَا السَّماءَ عَلَيْهِمْ‌ مِدْراراً- 6/ انعام) و يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً- 52/ هود).

مِدْرَار- اصلش از- الَدَّرّ و الدِّرَّة- است يعنى شير مايع كه بطور استعاره براى ريزش و بركت باران بكار مى‌رود و همچنين براى أسماء و صفات شتر شيرده.

للّه‌ دَرُّهُ‌- يعنى كار نيك و خيرش براى خداست و خدايش خير و عمل نيك دهد.

(عبارت للّه درّه- بصورت مدح و ستايش بكار مى‌رود و نقطه مقابلش- لا دَرَّ دَرُّهُ‌- يعنى خيرش بريده باد و زياد مباد).

(دَرَّ دَرُّكَ‌- خيرت فزون باد.

للسّوق‌ دِرَّةٌ- يعنى كار بازار رونق دارد و بطور استعاره بكار رفته است.

در مثل مى‌گويند- سبقت درّته غراره‌[1]- مثل- سبق سيله مطره‌ (خسارت و سيلابش از باران و سودش بيشتر است).

از واژه- درّ- عبارت- اسْتَدَرَّتِ‌ المعزى- مشتقّ شده يعنى آن بز طلب نرينه كرد زيرا پس از رسيدن به فحل باردار مى‌شود و سپس مى‌زايد و بعد از زايمان- درّت- شيرش زياد مى‌شود، پس مصدر- استدرار- كه از- درّ- مشتّق شده بطور كنايه است يعنى نرينه خواست.

درج‌

: الدَّرَجَة، در معنى جاه و منزلت است امّا مى‌گويند:

للمنزلة دَرَجَة- جاه و منزلت را درجه‌اى است در وقتى كه از اين معنى رفعت و بالا رفتن در نظر گرفته شود نه اينكه بر يك حالت ساده ادامه داشته باشد، مثل پلّه نردبان و پشت بام (كه بالاتر از قسمت‌هاى ديگر است).

[1] غرار كم شيرى است، و درّ- فراوانى شير، ضرب المثل فوق يعنى تهديدش از كارش بيشتر است يا شرّ و فسادش از خيرش فزونتر.

( ميدانى، مجمع الامثال 1/ 336).