برسد).

الدَّوَّار- بتى است كه در اطرافش طواف مى‌كردند.

الدَّاريُ‌- با حرف (ياء) نسبت، منسوب به- الدّار- اسمى است مخصوص- عطّار- يا عطر فروش مثل يافتن رويگر، و صيقل كار به آهنگر.

پيامبر 6 فرموده است:

«مثل الجليس الصّالح كمثل الدّارى‌[1]».

دَارِيٌ‌: كسى است كه ملازم خانه و خانه نشين است.

خداى تعالى گويد: وَ يَتَرَبَّصُ بِكُمُ‌ الدَّوائِرَ- 98/ توبه).

و عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ- 98/ توبه).

يعنى بديها و سختيها بر آنها احاطه دارد مثل دائره و محيطى كه محتواى خود را بر مى‌گيرد كه به هيچ روى راهى براى گريز و رهائيشان نيست.

و آيه‌ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجارَةً حاضِرَةً تُدِيرُونَها بَيْنَكُمْ‌- 282/ بقره).

يعنى: داد و ستدى كه بدون تأخير وقت دست بدست متاع را مبادله مى‌كنند (اشاره به معاملات نقدى است كه مدّت‌دار نيست و حضورا مى‌خرند و مى‌فروشند).

دول‌

: الدَّوْلَة و الدُّولَة- در معنى يكى است يعنى مال و مقام.

دَوْلَة- در مال و نقدينه و- دُولَة- در جنگ و جاه و مقام بكار مى‌رود.

گفته‌اند- دَوْلَة- همان چيزى است كه عينا گرفته مى‌شود (نقدينه و متاع جنسى و مادّى) و دُولَة- مصدر آنست.

خداى تعالى گويد: كَيْ لا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِياءِ مِنْكُمْ‌- 7/ حشر).

تا اينكه مال و ثروت در ميان اغنياء و مال‌اندوزانتان دست بدست گشتى نباشد.

[1] يعنى همنشين و دوست صالح و شايسته مانند عطر فروش و عطّار است كه در غياب او هم از بركت وجودش همواره معطّرى، كه بوى خوش عطر تشبيهى است بآموختن رفتار نيكو و باورهاى درست از دوست صالح كه گفتند: