متداول به مراتب بيشتر است، نشان‌دهنده اين حقيقت خواهد بود كه اين احكام در رابطه با تأمين هزينه‌هاى مالى وسيع دولت اسلامى است؛ و يكى از وظائف دولت اسلامى رسيدگى به وضع زندگى سادات است كه بايد از نصف سهم امام پرداخته شود؛ و در صورت كسرى بايد از وجوه ديگر تكميل و در صورت اضافه به بيت المال دولت اسلامى برگردانده شود. (7)

مالك خمس و انفال شخص امام (ع) يا فقيه نيست؛ بلكه شخصيت نوعى (حقوقى) امامت و خلافت دولت اسلامى؛ مالك محسوب مى‌شود. (8)

از فقهاى متأخر كه به‌طور صريح در مسئله ولايت فقيه اظهارنظر كرده‌اند و همۀ شؤون رسول‌الله (ص) را براى فقها ثابت دانسته‌اند، مى‌توان علامه نراقى و ميرازى بزرگ شيرازى و ميرزا محمدتقى شيرازى و كاشف الغطا و علامه نآيينى را نام برد. امام خمينى در بحث ولايت فقيه تصريح مى‌كنند كه طرح اين بحث تازگى ندارد و ما فقط موضوع را بيشتر مورد بررسى قرار داديم و شعب حكومت را ذكر كرده در دسترس گذارديم تا مسئله روشنتر گردد. (9 و 10)

منابع

1 - ولايت‌فقيه / 149؛ 2 - جواهر الكلام 360/16؛ 3 كتاب البيع 489/2 و مكاسب / 155؛ 4 - عوايد نراقى / 178 و 187، و ولايت‌فقيه / 149؛ 5 - وسائل‌الشيعه 18 / 343-328، همان 199/7؛ 6 - كتاب البيع 489/1؛ 7 - همان / 490؛ 8 - همان / 494 و فقه سياسى 92/2؛ 9 - ولايت فقيه / 150، 10 - فقه سياسى 262/1-259.

اخلالگران

اخلالگران بر كسى اطلاق مى‌شود كه بيعت خويش را با پيشواى معصوم (ع) شكسته و از اطاعت وى بيرون رفته باشد. از اين عنوان در باب جهاد بحث شده است.

گروهى از روى عناد و به خاطر اغراض مادى و تمايلات قدرت‌طلبى از اطاعت امام سرپيچى كرده و دست به شورش مى‌زنند و مردم را به طغيان و آشوب و سركشى دعوت مى‌كنند؛ به اين گروه اخلالگران گفته مى‌شود.

قيام و شورش اين گروه اگر غير مسلحانه باشد از مصاديق «افساد در زمين» محسوب شده و رفتار دولت اسلامى با عوامل آن بر اساس حكم مفسدين خواهد بود، به اين گروه باغى گفته نمى‌شود.

منبع

فقه سياسى 311/3.

اخوت

اخوت: برادرى اجتماعى و دينى.

اسلام با مبارزات پيگير، دشمنى‌ها و كينه‌توزى هارا به اخوت مبدل ساخت و الفت و برادرى را در جامعه اسلامى تحكيم و اين خط مشى كلى را به عنوان يك راهبرد ثابت و جزيى اجتناب‌ناپذير و يكى از اساسى‌ترين اصول برنامه‌هاى اجتماعى و سياسى خود، قرار داد و بر امت اسلامى فرو فرستاد كه:

(إِنَّمَا اَلْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَ اِتَّقُوا اَللّٰهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‌). (1)

(مؤمنين همگى برادر يكديگرند. بنابراين بين برادران خود آرامش و صلح ايجاد نماييد، پرهيزكارى پيشه كنيد