اسلام و سياست

دو ديدگاه درباره رابطه اسلام و سياست وجود دارد:

1 - تفكيك دين از سياست؛ 2 - وحدت دين و سياست.

در ديدگاه اول، هدف اسلام تامين آخرت مسلمانان است و اسلام هيچ ارتباطى با كارهاى سياسى، اقتصادى و اجتماعى مسلمانان ندارد. امام خمينى قدس سره در آثار گفتارى و نوشتارى خويش، به نقد اين ديدگاه پرداخته و قائل است كه دو گروه قائل به اين ديدگاه هستند: 1 - دشمنان آگاه؛ 2 - دوستان جاهل.

امام خمينى فرمود:

استعمارگران از سيصد سال پيش يا بيشتر به كشورهاى اسلامى راه پيدا كردند و براى رسيدن به مطامع استعمارى خود لازم ديدند كه زمينه‌هايى فراهم سازند تا اسلام را نابود كنند... مثلا تبليغ كردند اسلام دين جامعى نيست، دين زندگى نيست، براى جامعه نظامات و قوانين ندارد. طرز حكومت و قوانين حكومتى نياورده است. فقط احكام حيض و نفاس است، اخلاقياتى هم دارد، اما راجع به زندگى و اداره جامعه چيزى ندارد.... (1)

دشمنان، نظريه جدايى دين از سياست را طرح كردند، تا به چپاول و غارت جهان اسلام بپردازند و همواره مسلمانان را عقب نگهدارند، دينى كه جهاد، شهادت، حكومت و سياست در آن نباشد، هيچ تهديدى براى آنها نيست. فلذا آنها اين ديدگاه را تبليغ مى‌كردند.

عده‌اى از مسلمانان جاهل تحت تأثير اين ديدگاه قرار گرفتند بعضى هم براى اين‌كه قداست دين را، به خيال خود، حفظ كنند، مى‌گفتند:

دين براى اخلاق و تهذيب نفس و آخرت آمده است، شأن دين بالاتر از اين است كه بخواهد در مسائل دنيايى و سياسى دخالت كند.

دشمن با كنار زدن دين و خنثى كردن آن، اين ديدگاه را ترويج و تبليغ مى‌كرد و اينان متأسفانه با درك ناصحيح و نادرست از دين، در جهت قداست دين اين حرف‌ها را مطرح مى‌كردند. در وصيتنامۀ الهى - سياسى امام به اين دو گرايش اشاره شده است. امام خمينى در كتاب ولايت‌فقيه مى‌گويد:

تبليغات سوء آنها (استعمارگران) موثر واقع‌شده است. الان گذشته از عامه مردم، طبقه تحصيلكرده، چه دانشگاهى و چه بسيارى از محصلين روحانى، اسلام را درست نفهميده‌اند و از آن تصور خطايى دارند... البته بيگانگانى براى مطامع سياسى و اقتصادى كه دارند، از چند صد سال پيش اساس را تهى كرده‌اند؛ و بواسطه اهمالى كه در حوزه‌هاى روحانيت شده، موفق گشته‌اند، كسانى در بين ما، روحانيونى بوده‌اند كه ندانسته به مقاصد آنها كمك كرده‌اند تا وضع چنين شده است. (2)

وى درباره خودباختگى هاى روشنفكران مى‌فرمايد:

و آن خودباختگى آنهاست در برابر پيشرفت مادى استعمارگران، وقتى كشورهاى استعمارگر با پيشرفت علمى و صنعتى، يا به‌حساب استعمار و غارت ملل آسيا و آفريقا، ثروت و تجملاتى را فراهم آوردند، اين‌ها خود را باختند. فكر كردند راه پيشرفت صنعتى اين است كه قوانين و عقايد خود را كنار بگذارند.... (3)

امام خمينى درباره تبليغات دشمنان و تاثير آن بر افراد جامعه مى‌گويد: