منبع

فقه سياسى 34/11.

اصل تساهل و تسامح← تساهل و تسامح

اصل تعادل و موازنۀ درآمدها و هزينه‌هاى عمومى ← درآمدهاى عمومى

اصل تعبّد

اصل تعبّد يكى از اصول حاكم در استنباط فقهى و در مقابل اصل تعقّل به كار مى‌رود. مطالعۀ بنيادهاى اصلى شريعت و پايه‌هاى اساسى ساختار دين نشان مى‌دهد كه در معرفت دينى نمى‌توان عنصر تعبد را ناديده گرفت، «الاسلام هو تسليم». توحيد خالص و مسئوليت انسان در برابر خدا، انسان مكلف را در چارچوب تعبد قرار داده است. انسان در برابر علم مطلق و آگاهى بى‌انتهاى الهى همواره خود و دانش خويش را اندك ديده و عظمت ربوبى، او را به تعبد فرا خوانده است.

هر متفكر موحدى، ناگزير از تعبد است و در مقايسۀ فكر خود و عقل كل الهى، انديشۀ خدايى متكى بر وحى الهى را ترجيح مى‌دهد و در اصل قرار دادن آن ترديدى به خود راه نمى‌دهد. تعبد و توحيد لازم و ملزوم يكديگر و در انديشه و واقعيت از يكديگر تفكيك نا پذيرند.

منبع

فقه سياسى 219/9.

اصل تفاهم بين‌المللى← تفاهم بين‌المللى

اصل تفصيل بودجه← بودجه

اصل تفكيك هزينۀ مستمر از هزينۀ غير مستمر ← هزينه عمومى

اصل تقدم درآمد بر هزينه

بر اساس اصل تقدم درآمد بر هزينه‌ها، پرداخت‌هاى بودجۀ كل كشور تحت تأثير دريافت‌هاى دولت است.

ساز و كار تهيه و تنظيم بودجۀ كل كشور، ايجاب مى‌كند كه ابتدا توان دريافتى هاى دولت در سال بودجه‌اى مربوط، پيش‌بينى و سپس بر اساس آن پرداختى‌ها را مشخص كند.

يكى از اصولى كه بايد در تنظيم بودجه رعايت شود، اصل تقدم درآمد بر هزينه است.. هزينه‌هاى عمومى بر روند اقتصاد ملى تأثير مستقيم دارد، تعيين دقيق آنها بايد با توجه به ميزان در آمدهاى عمومى باشد تا آسيب كمترى به اقتصاد ملى وارد شود، دوم اين اصل، نحوه بررسى مجلس را در تصويب لايحه دولت آسانتر مى‌كند.

منبع

فقه سياسى 592/7.

اصل تناسب بودجه← بودجه

اصل حكميت← حكميت