بود كه سالها مورد توجه بسيارى از متفكران مسلمان در سراسر جهان
اسلام قرار گرفت.
در اقتصاد سياسى اسلام فرايند اقتصاد در كم كردن فاصلهها و حل
معضل تضاد فقر و غنا در حقيقت، هر دو معادله تخصيص درآمد به نفع فقرزدايى است؛ چه
درآمدى كه به طبقه محروم و مستضعف جامعه تعلق مىگيرد و چه سهمى كه صاحب سرمايه مىبرد
تا كارآيى و فرايند توليد تداوم پيدا كند.
اختلاف نظرهاى فقهى، معضل عمده در روششناسى اقتصاد سياسى اسلام در
همۀ كشورهاى اسلامى است. اختلاف مذاهب فقهى به رسميت شناخته شده در اين
كشورها، از يكسو و اختلاف نظرات فقهاى يك مذهب از سوى ديگر، اقتصاد سياسى اسلام
را در بنبستى قرار داده است كه تنها با قبول كثرتگرايى و معتبر شمردن همۀ
ديدگاههاى مستند فقهى قابل حل است.
پس بىگمان غايت وجودى اقتصاد سياسى و هدف نهايى آن در اسلام چيزى
جز عدالت نيست كه هدف بعثت انبياء و غايت نزول شريعت نيز محسوب مىشود.
منبع
فقه سياسى 203205/4، 213-208، 215 و 218-217.
اقتصاد سياسى در ديدگاه امام خمينى (ره)
بىگمان هركس با انديشههاى امام (ره) آشنايى - هر چند اندك -
داشته باشد، به اين نكته واقف است كه از ديدگاه امام (ره)، اقتصاد از اهداف اوليه
و انگيزههاى اصلى انقلاب اسلامى به شمار نمىآمده و در خطوط اصلى نهضت و انقلاب
امام (ره) جايى براى اقتصاد ديده نمىشود. اما اين نقطهنظر در مقابل مكتب هايى
مطرح مىشود كه اقتصاد را عامل اصلى دگرگونىها، اصلاحات و انقلابهاى سياسى و
اجتماعى مىدانستهاند. و با نگاهى ديگر در انديشههاى امام (ره) يكى از مهمترين
رسالتهاى انقلاب اسلامى و نظام بر آمده از آن، محو ظلم و احياى عدالت و ايجاد
رفاه براى قشر مستضعف و محروم جامعه است كه اين رسالت، در كل بار اقتصادى دارد و
وظايف نظام و دولت اسلامى را دو چندان مىكند.
اقتصاد در انديشۀ امام (ره) در حقيقت اقتصاد به معناى
توسعۀ سرمايه و توليد به مفهوم مطلق آن نيست.
اقتصاد به مفهوم سياسى آنكه حاوى وظايف دولت در تأمين نيازهاى
جامعه به ويژه بهبود وضع معاش اقشار آسيبپذير و كمدرآمد و مبارزه با فقر و كوتاه
كردن فاصله فقر و غنا و به تعبير امام على (ع) «توفير الفئ» مد نظر مىباشد.
اقتصاد به اين معنا در ادبيات كلام امام (ره) جايگاه ير اهميتى
دارد كه بىوقفه در سخنان امام (ره) آمده و رهنمودهاى امام (ره) همواره در تنظيم
برنامههاى كوتاه مدت و بلندمدت دولت مؤثر و كارساز بوده است.
منبع
فقه سياسى 224/4-223.
اقتصاد سياسى (و قطب بندى جامعه)
در انديشۀ اقتصاد سياسى اسلام بدان گونه كه امام (ره) مفسر
آن بودهاند، جامعه برمبناى فقر و غنا دو قطبى مىشود و صحنۀ مبارزه بين اين
دو نيروى فعال