پايان انديشۀ سياسى امام (ره) در ولايتفقيه به نظريهپردازى
به منظور نظام سازى و ايجاد الگويى متناسب با شرايط زمان و مكان مىانجامد و امام
(ره) سعى مىكند از انديشۀ سياسى بنيادى ولايتفقيه، طرح يك نظام سياسى
مبتنى بر آرمانهاى اسلامى را پىريزى كند.
در اين راستا امام (ره) در رسالۀ ولايتفقيه به تفسير بنيادى
ولايتفقيه، بسنده نمىكند و آن را به مرحلۀ عمل نزديك كرده و با شرايطى كه
زمان و مكان ايجاب مىكند، در هم مىآميزد و عناصرى سياسى، چون مردم و آراى آزاد
ملت، پارلمان مستقل و آزاد، تشكيلات و سازمانهاى به دور از فرمانهاى فرمايشى و
بوروكراسى زائد، مؤسسات خدمات عمومى، انتخابات آزاد، بانكدارى، جمهورى، حكومت
مردم، قوۀ مقننه، قوۀ مجريه، قوۀ قضاييه، بودجه و ماليات و نظام
سياسى اسلام را وارد انديشه سياسى ولايتفقيه كرده (1) و از مجموع آن، نظريه نظام
سازى را استخراج و تفكيك قوا را با تفويض قوه مجريه به ولى امر، امكانپذير مىشمارد.
(2)
در هرحال كار جديدى كه امام (ره) با ارائۀ انديشه سياسى
ولايتفقيه مطرح كرده نظريۀ خاص برآمده از انديشه سياسى ولايتفقيه است كه
در عمل نظام سياسى جديدى را پى افكند و به جمهورى اسلامى در ايران منتهى شد. (3)
يكى از قسمتهاى مهم رسالۀ حضرت امام در ولايتفقيه پردازش
يك نظريۀ سامان يافته در باب نظريۀ انقلاب اسلامى است كه اين نظريه را
مىتوان در طى گامهاى زير به تصوير كشيد:
1. مبارزۀ فرهنگى بينش آفرين
گام نخست در نظام سازى بر اساس انديشه سياسى ولايتفقيه از يك عمل
فرهنگى آگاهسازى اقشار به دور نگاه داشته شده از صحنههاى سياسى و مشاركت در
سرنوشت جمعى آغاز مىشود. امام (ره) مبارزه فرهنگى سياسى را بر اقدامات مسلحانه و
متكى بر عمليات نظامى ترجيح مىدهد و آن را سيره عملى همۀ متفكران و گروه
هاى آزادىبخش مىشمارد كه توانستهاند از راه اشاعه فكر و انديشههاى خود به
اهداف بزرگى نائل آيند. (1) آگاه كردن ملت و بيدار نمودن مردم و تفهيم عملكرد
ظالمانه نظام حاكم به همۀ گروههاى جامعه منطقىترين شيوه بسيج توده هاست؛
2. متمركز كردن همۀ اجتماعات
مراسم عبادى كه توأم با اجتماعات كوچك و بزرگ در سراسر كشور برگزار
مىشود اعم از نمازهاى جمعه و جماعت، مراسم عزادارى، حج، و ساير اجتماعاتى كه بر
اساس عواطف دينى انجام خواهد شد بايد همه و همه در مسير مبارزه فرهنگى سياسى براى
آگاهى دادن به اقشار مختلف مردم متمركز و هماهنگ شود؛