اين رو انسان دين مدار، با انتخاب دين براى برخى رفتارهاى خود، محدوديتى ايجاد مى‌كند. اما با اين حال، تلخى اين محدوديت در رسيدن به جامعه‌اى كارآمد، ارزش مدار، امين و هويت مند، شيرين مى‌نمايد. وقتى توجه به دين و انتخاب آن در زندگى بشر مورد توجه و تأييد قرار گرفت، با نيروى تعقل و بدون اصرار، تعصب و غرض‌ورزى، بايد به مطالعۀ اديان پرداخت، تا بتوان كامل‌ترين دين را در رسيدن به كمال واقعى اتخاذ كرد.

اسلام دين برتر

انديشمندان مسلمان و غير مسلمان فراوانى در اقصى نقاط جهان بوده و هستند كه اسلام را دين برگزيده دانسته و آن را انتخاب كردند. بى‌شك، اگر مطالعه در اديان به صورت ناقص، و با خودخواهى يا برخى تمايلات و احساسات جهت‌دار، همراه باشد، انسان را به مسير اصلى رهنمون نخواهد كرد. بايد، به‌طور كامل زلال بود و بى‌طرفانه به مطالعه و قضاوت در مورد آن پرداخت.

علم و دين دو ابزارى هستند كه افراد با مسلح شدن به آن، مجاز به ارائۀ نظر و آزادى بيان مى‌شوند. (9) از اين رو، جايگاه دين برجسته‌تر مى‌شود. اسلام، دينى كامل و برگزيده خداوند است كه انسان‌هاى آزاده ارزش مدار و بزرگان زيادى در آن به منصۀ ظهور رسيده‌اند. و اين نبود، مگر در نتيجۀ روح حاكم بر تعاليم دين الهى كه بشر را به مراتب بالاى زندگى مادى و معنوى، رهنمون مى‌سازد. كه در ساير اديان با اين كيفيت وجود ندارد. (10)

مميزه ديگر اسلام، عارى بودن آن از خرافات و زلالى احكام آن است كه همۀ انديشمندان بى‌تعصب و انديشه ور به آن اذعان دارند. بعد متعالى ديگر اسلام، سادگى و روانى آن است كه آن را در همۀ سطوح جامعه قابل استفاده و در سطح بالايى، قابل درك مى‌كند. اين خصوصيات نيز همانند ساير خصوصيات برجستۀ اين دين الهى، توسط انديشه‌وران مسلمان و غير مسلمان جهان، تحسين شده است. (11) مشخصۀ برگزيدۀ ديگر اسلام، همخوانى آن با روحيات بشر و توجه به زندگى فردى و اجتماعى است كه بسيار قابل درك و لمس است.

در مرحلۀ بعد، با توجه به شناخت اسلام، به عنوان دين برگزيده، بايد سراغ آن رفته، نظرش را پيرامون آزادى جويا شد.

اسلام در اصلى‌ترين مرحله كه مرحلۀ انتخاب دين است انسان را در انتخاب مختار مى‌كند. اما يس از انتخاب دين، او را موظف به تبعيت و اطاعت مى‌نمايد.

به پيامبر صلى الله عليه و اله و سلم امر مى‌شود تا با ملايمت و نرمى به تبليغ دين بپردازد، بدون اصرار و خشونتى، اين منطق اسلام و قوت ادله و براهين آن بود كه سبب گسترش آن شد. به‌طور مسلم، به زور شمشير نمى‌توان انديشه‌اى را قلب‌ها رسوخ داد و حمايت و دفاع آنها را از دين مشاهده كرد. اين ماهيت عالمانه و جامع و ارزشمند اسلام است كه به تمامى ابعاد زندگى بشر توجه داشته و در هيچ ساحتى كوتاهى نكرده. همين امر عامل مهمى در برخورد مناسب و منطقى انسان‌ها با آن است.

انسان وقتى، پس از رشد جسمى و عقلى به مرحلۀ انتخاب دين مى‌رسد، نسبت به آن احساس نياز كرده و انتخاب مى‌كند. در اين مرحله هيچ اصرار و فشارى بر او وجود ندارد. (12) اما مرحلۀ بعد انتخاب دين است كه