است نشان از آن دارد كه وزنه اسلاميت به جمهوريت مى‌چربد. امام در اهميت حفظ اسلاميت نهضت چنين مى‌فرمايند:

«توجه باشيد كه امروز آن چيزى كه اهميتش بيشتر از چيزهاى ديگر است، اين است كه ما حفظ اسلاميت اين نهضت را بكنيم اين نهضت از اولش إسلامى بود و تا اينجا هم اسلامى است و ان‌شاءا... تا آخر هم اسلامى باشد». (4)

يكى از دلايل مخالفت دشمنان با اسلاميت اين است كه اسلام جلوى منافع شخصى، ظلم و فساد و ديكتاتورى را مى‌گيرد. (5)

حضرت امام براى جلوگيرى از هرگونه مفسده و افكار انحرافى بر هر دو اصل جمهوريت و اسلاميت تأكيد ورزيده است، اما تأكيد ايشان بر جمهوريت، تأييد جمهوريت از نوع دموكراسى غربى نيست.

امام به دنبال جمهورى اسلامى - كه خواستۀ ملت نيز بود - تلاش كردند تا محتواى جمهورى اسلامى نيز تحقق پذيرد. تحقق محتواى جمهورى اسلامى از نظر ايشان پياده شدن همۀ احكامى (است) كه در اسلام هست و در جمهورى اسلامى بايد باشد. (6)

در حقيقت جمهورى اسلامى با نظام‌هاى دموكراتيك اختلاف مبنايى دارد. جمهوريت در نظام جمهورى اسلامى به عنوان يك روش پذيرفته‌شده است اما به تنهايى يك ايدئولوژيك نيست. پذيرفتن اين مدل از باب كارآمدى آن در اجراى مقاصد حكومت بوده است.

منابع

جرعه جارى / 69؛ 2 - صحيفۀ امام 314/4؛ 3 - همان 391/5؛ 4 - همان 454/12؛ 5 - همان 547/5؛ 6 - همان 535/10؛ 7 - فقه سياسى 352/10.

انديشۀ سياسى بر حسب انگيزه

انديشه‌هاى سياسى بر حسب انگيزه و گرايش به انواع ذير تقسيم مى‌شود:

1. انديشه‌هاى سياسى با گرايش‌ها و انگيزه‌هاى عقلانى و فلسفى؛

2. انديشه‌هاى سياسى برخاسته از ايدئولوژى دينى؛

3. انديشه‌هاى سياسى با گرايش‌هاى جامعه‌شناسانه؛

منبع

فقه سياسى. 23/1.

انديشه سياسى بر حسب اهداف حكومت

انواع انديشۀ سياسى بر حسب اهداف حكومت عبارت است از:

1. انديشه‌هاى سياسى مبتنى بر تكامل انسان؛

2. انديشه‌هاى سياسى متكى به رفاه؛

3. انديشه‌هاى سياسى سامان يافته بر اساس عدالت و آزادى انسان.

منبع

فقه سياسى 34/10.

انديشه سياسى بر حسب ايدئولوژى

انديشه‌هاى سياسى بر حسب ايدئولوژى عبارتند از:

1. انديشه‌هاى سياسى، مبتنى بر ايدئولوژى مذهبى؛

2. انديشه‌هاى سياسى، مبتنى بر ايدئولوژى فرهنگى؛

3. انديشه‌هاى سياسى، مبتنى بر ايدئولوژى ناسيوناليستى؛