1 - پست مدرنيسم (مجموعه مقالات) / 41؛ 2 - همان / 50؛ 3 - درآمدى بر مكاتب و انديشه‌هاى معاصر / 102-101؛ 4 - همان / 131-112 و غرب‌شناسى / 204-199.

پلوتوكراسى

نوع سيستم حكومتى است كه به دست ثروتمندترين افراد يك جامعه اداره مى‌شود. پلوتوكراسى را مى‌توان حكومت اغنيا ناميد. اين اصطلاح گاهى به ثروتمندترين طبقۀ افراد يك جامعه هم اطلاق مى‌شود. (1)

پلوتوكراسى از واژه يونانى پلوتوس به معناى ثروت است و منظر سرورى مستقيم يا غير مستقيم يك اقليت ثروتمند، بهره‌مند و نخبگان زرسالار بر تمامى جامعه است. (2 و 3)

منابع

1 - دانشنامه سياسى / 195؛ 2 - زرسالاران يهودى 4/1؛ 3 - فقه سياسى 57/1.

پلوراليسم

پلوراليسم: كثرت گرايى (1)

واژه پلوراليسم از واژه لاتينى «Pluralis» به مفهوم گرايش به كثرت گرفته‌شده است. پلوراليست ابتدا در عرصۀ كليسا دربارۀ اشخاصى كه داراى چندين منصب كليسايى بوده‌اند به كار رفته است. كم‌كم اين مفهوم در معناى اصالت دادن به كثرت در عرصه‌هاى مختلفى همچون اجتماع، سياست، فرهنگ، دين، اخلاق و معرفت به كار رفت. همين امر سبب شده است كثرت‌گرايى انواع و اقسام مختلفى پيدا كند؛ كثرت‌گرايى سياسى، كثرت‌گرايى فرهنگى، كثرت‌گرايى اخلاقى، كثرت‌گرايى دينى.... (2)

كثرت‌گرايى اخلاقى يك نوع غير واقع گرايى در باورها و ارزش‌هاى اخلاقى است. چنانكه مى‌دانيم مكاتب اخلاقى در يك تقسيم‌بندى به مكاتب واقع‌گرا و غير واقع گرا تقسيم مى‌شوند. غير واقع‌گرايان معتقدند هيچ جملۀ اخلاقى قابليّت صدق و كذب واقعى را ندارد و بنابراين بر اساس اين نظريّه، دو جمله به‌ظاهر متناقض اخلاقى هر دو مى‌توانند قابل‌قبول باشند. بر اساس اين ديدگاه، باورهاى اخلاقى امورى واقعى و عينى نبوده و تابع قرارداد، سليقه يا احساس افراد تلقى مى‌شوند. به اعتقاد پلوراليست ها، همانگونه كه جمله «غذاهاى هندى خوشمزه هستند» ناظر به هيچ امر واقعى نيست و از اين رو با جملۀ «غذاهاى هندى خوشمزه نيستند» تناقض ندارد، گزاره‌هاى اخلاقى نيز چنين بوده و ناظر به هيچ امر واقعى نيستند و به همين دليل قابليت صدق و كذب ندارند. براى مثال دو جملۀ «راستگويى خوب است» و «راستگويى خوب نيست» همانند دو جملۀ فوق هيچ تناقضى با هم نداشته و هر دو مى‌توانند قابل‌قبول باشند. دليل اين امر آن است كه اينگونه قضايا بيانگر احساس يا سليقه يا قرارداد افراد هستند و نمى‌توانند ناظر به يك امر خارجى باشند، تا قابل صدق و كذب باشند و چنانكه مى‌دانيم سليقه‌هاى افراد ممكن است متفاوت باشند. (5) قابل‌قبول دانستن مكاتب اخلاقى مختلف، همان كثرت‌گرايى اخلاقى است. (4)

در كثرت‌گرايى اخلاقى نوعى نسبيت انگارى ارزشى و نفى ضوابط عام و ثابت و جود دارد كه بر اساس آن، امكان پذيرش و مقبوليت ايده آل هاى اخلاقى متفاوت،