از رفاه و درآمدهاى حاصل از منابع نامشروع به پولشويى تعبير مى‌شود. بى‌گمان چنين درآمدهاى نامشروعى مى‌تواند رفاه كاذبى را براى جمع قابل توجهى به وجود آورد لكن با دقت بيشتر و پيگيرى آثار مخرب ناشى از وارد شدن اين نوع درآمدهاى كاذب و نامشروع به سيستم پولى و جريان تجارى و صنعتى كشور، معلوم مى‌شود كه آثار تخريبى اين نوع درآمدها قابل تحمل نيست. اصولا سرمايه‌هاى سالم قادر به رقابت با چنين سرمايه‌هاى نامشروع نيست. زيرا صاحبان سرمايه‌هاى كاذب در جريان پولشويى در صدد تأمين سود نيستند؛ آنها حتى به قيمت كاهش سرمايه‌هاى خود تنها مى‌خواهند در حقيقت رد گم كنند و امكان پيگيرى اعمال نامشروع را از ميان ببرند.

منبع

فقه سياسى 151/4.

پويايى نظام ادارى

پويايى و تحول ادارى از ضرورى‌ترين اقداماتى است كه بايد در دستور كار زمامداران و مجريان قانون قرار گيرد؛ چراكه يكى از ابزارهاى رضايتمندى مردم در قبال عملكرد دولت و حكومت، تكريم ارباب رجوع در مجموعه‌هاى دولتى و ديده نشدن بى‌عدالتى در آنها و به روز بودن سيستمهاى ادارى است.

لازمۀ ايجاد انقلاب ادارى يا پويايى در نظام ادارى كشور انتصاب مديران و پرسنل كارآمد، متخصص و متعهد و به دور از رابطه سالارى است.

امروزه يكى از مهم‌ترين شاخصه‌هاى توسعه‌يافتگى پويايى نظام ادارى و رشد آن همگام با ساير مؤلفه‌هاى پيشرفت و توسعه است. دور بودن اداره از فناورى مديريت، عدم توسعه در منابع انسانى، ناكارآمدى ساختار صنعت در روش‌ها و تشكيلات ادارى كشور، به روز نبودن قوانين و مقررات ادارى و بى‌توجهى مديران به امر مهم تحول و اصلاح نظام ادارى از دلايل عدم توسعه‌يافتگى تلقى مى‌شود.

نظام ادارى، توانى است كه همۀ انسان‌ها آن را دارند ولى وقتى تناسب مسئوليت با توانايى از نظر تعهد وعلم به هم خورد، ناگزير زمينه رشد آفت‌هاى نظام ادارى فراهم مى‌شود كه از اهم آفات نظام ادارى عدم پويايى است حركت، خصيصه هر موجود زنده است. يك سازمان و مديريت آن وقتى زنده است كه پويا و پيشرو باشد، ايستايى در مديريت و ايجاد وقفه در روند سازمان به معناى مرگ نظام ادارى است «من استوى يوماه فهو مغبون».

منبع

فقه سياسى 503/7.

پيروزى بدون جنگ

بى‌شك پيروزى بدون جنگ، مديريت سياسى ويژه‌اى را مى‌طلبد كه عنصر اصلى اين مديريت، «اطلاعات» است.

مديريت پيروزى بدون جنگ، در واقع داراى يك حصار سه‌بعدى است كه دشمن را بدون خونريزى وادار به تسليم يا شكست مى‌كند.

الف - بعد پيشگيرى كه توان ابتكار عمل و تهاجم را از دشمن سلب مى‌كند و عمل پيشگيرى جز با كسب اطلاعات دقيق از وضعيت دشمن و حفاظت اطلاعات