پيشنهاد امام (ع) نيز بر اساس انتخاب قبلى پيامبر اكرم (ص) بوده است.

طبرى در تاريخ «الامم والملوك» نقل مى‌كند: هنگامى كه رسول خدا به مدينه هجرت نمود به ثبت تاريخ دستور داد. (1) جلال‌الدين سيوطى نقل مى‌كند وقتى‌كه قرارداد فيمابين پيامبر اكرم (ص) و نصاراى نجران توسط على عليه‌السلام نوشته شد، پيامبر اكرم (خود) به وى دستور داد سال پنجم هجرى را به عنوان تاريخ در پاى ورقه بنويسيد. (2)

برخى نيز اساس تاريخ هجرى را مبتنى بر قرآن دانسته و منشأ آن را (لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى اَلتَّقْوىٰ مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ‌) (3) كه در مورد مسجد قبا نازل‌شده، شمرده‌اند، زيرا مسجد قبا در اولين روزهاى و رود پيامبر اكرم (ص) به مدينه تأسيس شد.

در اسناد صحيفۀ سجاديه نيز روايتى از پيامبر اكرم (ص) در زمينۀ مدت استيلاى بنى‌اميه نقل‌شده كه در آن عبارت «من مهاجرك» ديده مى‌شود كه نشان‌دهنده محاسبۀ تاريخ از هجرت است.

تاريخ هجرى از معتبرترين و صحيح‌ترين تاريخ‌هاى متداول در ميان بشر است و اختلافى كه در تعيين سال هجرت از نظر تاريخ ميلادى ديده مى‌شود و گاه هجرت پيامبر اسلام را 568 ميلادى و گاه 597 ميلادى و بعضى 537 ميلادى و برخى ديگر 447 ميلادى ذكر كرده‌اند، به دليل اختلاف نظرى است كه در تاريخ ميلاد حضرت مسيح بين مورخان وجود دارد و تاريخ ميلادى ساليان دراز پس از ميلاد مسيح متداول شده و به همين دليل چندين نظريه در اين باب ديده مى‌شود.

منابع

1 - صبح الاعشى 240/6؛ 2 - نظام الحكومه النبويه 1 / 181؛ 3 توبه / 108؛ 4 - فقه سياسى 247/1.

تأسى← قاعدۀ تأسى

تأليف قلوب← مؤلفۀ قلوبهم

تأمين اجتماعى

تأمين اجتماعى يكى از مهم‌ترين مصاديق حقوق شهروندى است. واژه تأمين اجتماعى اولين بار در سال 1935 در كشورهاى صنعتى مطرح و با تعريف‌ها و ساختارهاى متفاوت رواج پيدا كرد و به تدريج در برنامه‌هاى كلان و سياست‌هاى كلى اقتصادى كشورها جايگاه حايز اهميتى را به خود اختصاص داد.

تأمين اجتماعى در انديشۀ غرب، تكنيكى بود كه جوامع صنعتى به آن وسيله، دين خود را نسبت به شهروندانى كه كار آنان دستمايۀ سرمايه‌هاى كلان محسوب مى‌شد ادا نمايند و نيرو و حجم كار و توليد را افزايش دهند.

تأمين اجتماعى همواره با يك سلسله فعاليتهايى جهت رفاه اجتماعى، خدمات اجتماعى و بيمه‌هاى اجتماعى همراه است كه بسيارى از اين واژه ها، مترادف خوانده مى‌شوند، رفاه اجتماعى به معناى برخوردارى از همۀ آنچه كه نيازهاى مادى و معنوى فرد را در جامعه تأمين مى‌كند، مانند خدمات اجتماعى به معناى فعاليت‌هاى سازمان‌يافته اى است كه هدفش كمك به سازش و تطابق متقابل افراد و محيط زندگى آنهاست و بيانگر دو بعد متفاوت تأمين اجتماعى خواهد بود. برخى