اَللّٰهِ وَ بَشِّرِ اَلْمُؤْمِنِينَ‌). (13)

«خداوند از مؤمنان جان‌هايشان و اموالشان را در برابر بهشت خدا مى‌خرد. مؤمنانى كه در راه خدا براى اعتلاى كلمه و رسالت خدايى، دشمنان خدا و خلق را مى‌كشند و كشته مى‌شوند. اين وعده‌ايست كه از خدا بر عهد و پيمانش وفادارتر باشد؟ شما را بشارت باد بر اين معامله‌اى كه انجام داديد و اين است رستگارى و پيروزى عظيم. اين مجاهدان در راه خدا كه با خدا به مبادله جان و بهشت برمى‌خيزند، از جان گذشتگان پاك‌باخته‌اى هستند كه از راه خود پرستى و دنيا پرستى به خداپرستى بازگشته‌اند و ستايشگر خدايند و سپاسگزار در برابر خدا و تجربه اندوختگان سر فرود آورنده و ساجد در برابر عظمت و فرمان خدا كه به نيكى دعوت مى‌كنند و از زشتى‌ها و فساد باز مى‌دارند و در همه حال سخت، مرزهاى قانونى خدا را حافظ و نگهبانند و مؤمنان را بشارت ده». (14)

منابع

1 - بقره / 193؛ 2 و 3 - قصص / 4 و 5؛ 4 - نساء / 75؛ 5 - وسائل‌الشيعه، كتاب جهاد، باب 12، حديث 3؛ 6 و 7 - توبه / 111 و 112؛ 8 - وسائل الشيعه، كتاب جهاد، باب 12، حديث 8؛ 9 - فقه سياسى 210/5، 239، 255، 283 و 336-335؛ 10 - حج / 41؛ 11 - نساء / 74؛ 12 - حجرات / 15؛ 13 - توبه / 111 و 112؛ 14 - فقه سياسى 6 / 30-28.

جهاد ابتدايى (و اهداف آن از ديدگاه قرآن)

قرآن در زمينۀ جهاد ابتدايى، رزمندگان و فرماندهان را به تأمل و بررسى‌هاى همه‌جانبه دربارۀ اهداف آن فرا مى‌خواند.

1. آزاد كردن ملت‌ها و توده‌هاى مردمى كه از شرايط آزاد انديشيدن و آزاد قضاوت كردن و بالاخره انتخاب آزاد، محرومند و موانع، سدها و دشوارى‌هايى بر اثر سلطه قدرتمندان و دولتمردان در راه درك حقايق و رسيدن به واقعيات بر سر راهشان قرارگرفته است و نيز به منظور هموار كردن راه حقيقت يابى و نفى تحميل ها و استضعاف هاى فكرى و آماده كردن زمينۀ رشد آگاهى‌ها و شكوفايى انديشه‌ها.

(وَ قٰاتِلُوهُمْ حَتّٰى لاٰ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ اَلدِّينُ لِلّٰهِ فَإِنِ اِنْتَهَوْا فَلاٰ عُدْوٰانَ إِلاّٰ عَلَى اَلظّٰالِمِينَ‌). (1)

«بجنگيد با دشمنان تا فتنه‌ها ريشه‌كن شود و عقيده آزاد و براى خدا گردد. هرگاه دست از فعاليت‌هاى خصمانه در اين راه كشيدند، ديگر تجاوزى بر آنها روا نيست، مگر بر ستمگران».

(وَ قٰاتِلُوهُمْ حَتّٰى لاٰ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ اَلدِّينُ كُلُّهُ لِلّٰهِ فَإِنِ اِنْتَهَوْا فَإِنَّ اَللّٰهَ بِمٰا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ). (2)

«بجنگيد با دشمنان تا فتنه‌ها ريشه‌كن شود و عقيده آزاد و براى خدا گردد. پس هرگاه دست از فعاليت‌هاى خصمانه در اين راه كشيدند، پس خداوند به آنچه كه انجام مى‌دهند، بيناست»؛

2. براى رهايى بخشيدن به ملت‌ها و گروه‌هاى تحت ستم كه خود ياراى گرفتن حق خويش را ندارند و به گونه‌اى به استعمار و استثمار كشانده شده و از حقوق خود محروم گرديده و مستضعف شده‌اند. همانطوركه موسى و هارون براى مبارزه با فرعون كه ملتش را به استضعاف كشانده بود، فرستاده شدند.

(إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلاٰ فِي اَلْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَهٰا شِيَعاً يَسْتَضْعِفُ