مورد استفاده از نيروهاى غير مسلمان را غير مجاز شمرده‌اند:

1. در موارديكه به‌كارگيرى نيروهاى غير مسلمان به سلطۀ آنان و حاكميت و فرمانروايى و يا فرماندهى آنان نسبت به رزمندگان اسلام مى‌گردد كه بر اساس قاعده نفى سبيل مردود و غير مجاز محسوب مى‌شود (لَنْ يَجْعَلَ اَللّٰهُ لِلْكٰافِرِينَ عَلَى اَلْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً). (2)

«خدا هيچ‌گاه براى كافران نسبت به اهل ايمان راه تسلط باز نكرد»؛

2. نيروهاى غير مسلمان كه مورد اطمينان نيستند و احتمال همكارى با دشمن و خرابكارى و يا هر نوع خيانتى از آنان مى‌رود به اجماع (3) فقهاى شيعه قابل استمداد نيستند؛

3. در موارديكه كمك‌هاى نظامى بيگانگان (غير مسلمان) در حد تمام، علت پيروزى محسوب شود و دولت اسلامى با قدرت نظامى كفار به پيروزى نهايى نائل آيد، نوعى تحت حمايت كفار درآمدن به شمار مى‌آيد. و قرآن در اين زمينه چنين بازگو مى‌كند:

(وَ مٰا كُنْتُ مُتَّخِذَ اَلْمُضِلِّينَ عَضُداً) (4) تو هرگز كسانى را كه خود وسيلۀ گمراهى هستند به عنوان قدرت بارزى براى خود انتخاب نخواهى كرد.

(لاٰ تَرْكَنُوا إِلَى اَلَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ اَلنّٰارُ) (5) به كسانى كه خود ستمكارند، پشت‌گرمى نداشته باشيد كه آتش آنان شما را فراگير خواهد بود.

آياتى كه به صراحت بر نهى از ولايت كفار تأكيد مى‌ورزد، به اين لحاظ كه قبول حمايت دفاعى بيگانگان نوعى پذيرش حمايتى و ولايتى از آنان است خود دليلى بر نفى استفاده از اتكاى به دشمن براى حفظ قدرت و برترى نظامى است.

برخى از فقهاى شيعه در مورد همكارى بيگانگان غير مسلمان با سپاه اسلام اصولا عقد قرارداد را لازم نشمرده و با استفاده از قاعده «الاعمال بالاعواض» تقاضاى كمك و همكارى را در پرداخت حق‌الزحمه مناسب كافى دانسته‌اند، هر چند كه اين حق‌الزحمه از سهم يك رزمنده از غنايم جنگى افزون‌تر باشد.

در برخى از روايات كه در منابع اهل سنت نقل‌شده مشروعيت استعانت از بيگانگان (كفار) به‌طور مطلق ديده مى‌شود كه با معيارهاى قرآنى قابل تطبيق نيست و از نظر نحوۀ دلالت نيز قابل مناقشه است. (6 و 7)

منابع

1 - انفال / 60؛ 2 - نساء / 141؛ 3 و 4 - جواهر الكلام 21 / 164؛ 5 - هود / 113؛ 6 - سنن بيهقى 37/9؛ 7 - فقه سياسى 229/5-227.

جهاد كبير

در برخى از منابع اسلامى از جهاد به جهاد كبير تعبير شده است كه آيۀ: (وَ جٰاهِدْهُمْ بِهِ جِهٰاداً كَبِيراً) (1) نمونه‌اى از آن است. البته لازم به ذكر است «جهاد اكبر يا مبارزه با نفس». (2) عنوان كتاب گرانقدر عارف نامى امام خمينى (ره) است كه خود سال‌ها با سير و سلوك و عبادت و معرفت، اين مسير پرمخاطره را پيمود. مطالب اين كتاب، تقرير بيانات امام خمينى (ره) در نجف اشرف است كه در آستانۀ ماه مبارك رمضان و ايام ديگر خطاب به حوزه‌هاى علمى ايراد فرمودند و به همت ياران امام تنظيم و بارها پيش از پيروزى انقلاب اسلامى در داخل و خارج از كشور چاپ و منتشر شد، بى‌شك توصيف