قبيل وسيله پخت و پز نگهدارى غذا و نيز وسايل لبالسشويى و بهداشت خانه؛

2. هزينه‌هاى سوخت، روشنايى، آب، فاضلاب، و نظاير آن، 3 - هزينه‌هاى حمل و نقل و ارتباطات؛

4. هزينه‌هاى ضرورى نيازهاى فرهنگى، تفريحات و سرگرمى‌هاى سالم.

به هر حال تعيين خط فقر خانوار بر اساس معيارهاى برآوردى و كاملا نسبى در شرايط متفاوت به همان اندازه غير علمى و فاقد ارزش عملى است، كه كسى ملاك خط فقر هر خانواده را عدم موازنه بين درآمد و هزينه‌هاى آن قرار دهد كه در صورت اخير در حقيقت، هر خانواده خود بايد در مورد وضعيتش در خصوص فقر و غنا اظهار نظر كند.

بالاخره واقع‌بينى ايجاب مى‌كند كه در محاسبات خط فقر، مسائلى چون تورم، رشد جميعت، شرايط اقتصادى كشور و اوضاع سياسى حاكم نيز منظور شود و به اين ترتيب در هر قدم كه با معيار جديدى مواجه مى‌شويم، ابهام جديدى بر انبوه ابهام‌هاى گذشته افزوده مى‌شود.

محاسبۀ ارقام لازم براى فقرزدايى به‌سادگى بر آورد اقلام ريالى مورد نياز براى امور استخدامى و سرانه حقوق‌بگيران دولت نيست و ارقام فقرزدايى بايد در لابه‌لاى برنامۀ كلان دولت در بخش‌هاى مختلف مانند پروژه‌هاى صنعتى، كشاورزى و خدمات جهت ارتقاى سطح زندگى آحاد مردم منظور شود و در مسائلى چون اشتغال و ايجاد مشاغل كارى صرف شود و بخش نگرى در آن گمراه‌كننده است و بايد با كلان نگرى حل و فصل شود.

منبع

فقه سياسى 100/4-9 و 103.

خط مشى

حدود اعمال و تصميمات اجرايى را براى نيل به هدف يا هدف‌هاى تعيين‌شده «خط مشى» گويند و تعيين خط مشى در حقيقت نوعى قانون‌گذارى بود، و همين خط مشى است كه مشروعيت عمليات را در سازمان تأمين مى‌كند و فقدان خط مشى معين هر نوع حركت را در سازمان فاقد مشروعيت مى‌كند. خط مشى‌ها اغلب در چارچوب قوانين كشور به صورت اساسنامه و آيين‌نامه‌هاى اجرايى مشخص مى‌شود و در نظام ادارى اسلامى، ناگزير منطبق با موازين اسلامى است و مديران نمى‌توانند خارج از موازين و ضوابط اسلامى، خط مشى تعيين و يا تعيين نشده را به اجرا درآورند.

در هر عملياتى كه در جهت اهداف سازمان توسط مديران هدايت مى‌شود، پيش‌بينى براى آغاز عمليات، ضرورتى اجتناب‌ناپذير است و در اين پيش‌بينى بايد كميّت و كيفيت نيروهاى اجرايى در سازمان برآورد شود و تمامى امكانات بالقوه و بالفعل و وسايل و ملزومات موردنياز شناسايى شود و ميزان بودجه تنظيم شود تا در طول برنامه كمبودى حاصل نشود و هزينه‌هاى احتمالى و حوادث استثنايى عمليات را متوقف نكند.

مدير بايد تمامى احتمالات آينده را پيش‌بينى و به تناسب آن امكانات لازم را فراهم كند.

بديهى است اين عمل احتياج به كارشناسى و بهره‌گيرى از اطلاعات و علوم و تجربه كافى دارد. به