حدود مقررات حقوق بين‌الملل؛

2) اطلاع از اوضاع و احوال بازرگانى، اقتصادى فرهنگى و علمى كشور پذيرنده با استفاده از تمامى وسايل مشروع و گزارش آن به كشور فرستنده؛

ج: وظايف كنسولى در سطح نهادهاى دولتى

مهم‌ترين وظايف كنسولى در سطح وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتى (نهادهاى دولتى) كشور فرستنده، عبارتند از:

1) صدور و تعويض و تمديد گذرنامه و اسناد مسافرت و صدور رواديد؛

2) انجام امور مربوط به دفاتر اسناد رسمى؛

3) انجام امور مربوط به ثبت احوال؛

4) انجام مربوط به دادگسترى از جمله حفظ منافع كودكان صغار و محجوران و اجراى نيابت قضايى و اجراى وظايف پليس قضايى؛

5) انجام امور مربوط به دانش‌آموزان دانشجويان؛

6) انجام امور مربوط به نظام وظيفۀ عمومى؛

7) انجام امور مربوط به كشتيرانى و هواپيمايى از جمله اعمال نظارت و بازرسى نسبت به ناوهاى دريايى و كشتى‌هاى رودخانه‌اى و هواپيماها و رساندن كمك به آنها،

د: وظايف كنسولى نسبت به اشخاص.

اهم وظايف كنسولى نسبت به اشخاص حقيقى يا حقوقى متبوع كشور فرستنده عبارتند از:

1) حفظ منافع اشخاص در حدود مقررات حقوق بين‌الملل؛

2) كمك و مساعدت به اشخاص؛

3) حفظ منافع اشخاص حقيقى در مورد ارث در قلمروى كشور پذيرنده و بر اساس قوانين آن كشور؛

4) نمايندگى اشخاص در تأمين منافع و حفظ حقوق آنان در دادگاه‌ها يا نزد ساير مقامات كشور پذيرنده، مشروط به اينكه اشخاص به علت عدم حضور در كشور پذيرنده يا به علل ديگر، قادر به حضور در دادگاه و دفاع از منافع خود نباشند.

ه. ساير وظايف كنسولى

كشور فرستنده مى‌تواند انجام هرگونه وظيفه ديگرى را بر عهده يك پست كنسولى محول كند، مشروط به اينكه قوانين و مقررات كشور پذيرندۀ آنها را منع نكرده باشد و يا مورد ايراد كشور پذيرنده نباشد و يا وظايفى را كه در موافقت‌نامه‌هاى بين المللى معتبر موجود بين كشور فرستنده و پذيرنده ذكر شده باشد. (2 و 3)

منابع

1 - ترمينولوژى حقوق / 577؛ 2 - حقوق بين‌الملل عمومى / 460-458؛ 3 - فقه سياسى 257280/11.

كنگره

كنگره: پارلمان، مجالس قانونگذارى.

مجمع يا مجامع رسمى كه صلاحيت شور و اخذ تصميم را دارا باشند و وظيفۀ اساسى آن تصويب قانون و بودجه است.

پارلمان اگر از يك مجلس تشكيل شود سيستم قانونگذارى كشور را سيستم يك مجلسى گويند و اگر از دو مجلس تشكيل شود، سيستم قانونگذارى را سيستم دو مجلسى مى‌نامند. (1) به مجموع دو مجلس سنا و ملى ايالات متحدۀ آمريكا كنگره گفته مى‌شود. گنگره يا پارلمان به دستگاهى اطلاق مى‌شود كه كار ويژه آن وضع قانون يا قواعد كلى و لازم الاجرا است. شايد پارلمان از يك يا دو مجلس تشكيل شود. در واقع دستگاه پارلمان در درجۀ اول تجسم بخش قوه مقننه در يك كشور است، مگر اينكه كار قانونگذارى علاوه بر اين دستگاه متعلق به مردم (از راه همه‌پرسى) يا مشاركت دو قوه (تهيه لوايح از سوى مجريه و تصويب