10. كشتن گوشه‌گيران و صومعه نشينان و كسانى كه براى عبادت خلوت گزيده‌اند؛

11. كشتن زنان حتى اگر در جنگ به نفع دشمن مشاركت داشته باشند به اين معنا كه بايد تا آنجا كه امكان دارد از تعرض به زنان خوددارى شود هرچند كه زرمنده باشند.

12. كندن و بريدن درختان، مگر در حال اضطرار و يا آنجا كه مصلحت عمومى ايجاب مى‌كند. استثناى حالت اضطرار و مصلحت بدان جهت است كه در آيه:

(ما قَطَعْتُمْ مِنْ لِينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوها قائِمَةً عَلى أُصُولِها فَبِإِذْنِ اَللّهِ‌)(2) حكم مذكور در صورت اذن خدا استثناء شده است و اذن خدا در حالت اضطرار و مصلحت قابل تصور است. در ظاهر اين قيد در تمامى موارد ممنوعه قابل طرح است و تشخيص آن با امام و ولى امر مسلمانان است؛

13. سوزاندن نخل‌ها و به‌طور مطلق آتش زدن به باغات، كشتزارها، مزارع و محصولات كشاورزى؛

14. آب بستن به نخلستان‌ها به طورى كه آب، نخل‌ها را فراگيرد و سبب نابودى آنها شود. به نظر مى‌رسد اين حكم شامل درختان ديگر و ساير مزارع نيز خواهد بود؛

15. شكستن امان آحاد مسلمانان و تعرض به كسانى كه توسط يكى از افراد مسلمان هر چند عادى، امان داده شده و يا به تصوّر مصونيت خود را در معرض تعرض مسلمانان قرار داده باشد؛

16. استفاده از سموم و سلاح‌هاى سمّى كه موجب مسموميت هوا و يا آب و به هر نحو ديگرى باشد كه مسموميت نيروها و مردم را به دنبال داشته باشد؛

17. پى كردن چهارپايان مگر در مواردى كه ناگزير از ذبح و استفاده از گوشت آنها هستند؛

18. چابك سوارى فرماندهان به اين معنا كه آنان بايد از ضعيف‌ترين وسايل نقليه و مركب استفاده نمايند؛

19. قتال قبل از دعوت، چنانكه پيامبر (ص) اسرايى را كه از دشمن قبل از دعوت گرفته بودند اراد كرد؛ (3)

20. قتال پس از قبول اسلام؛

21. قتال با اهل كتاب در حالى كه اعلام آمادگى به انعقاد قرارداد ذمه داشته و شرايط آن را پذيرفته باشند؛

22. ادامه جنگ با وجود پيشنهاد صلح از طرف دشمن؛

23. تحريف ساختمان‌ها و منهدم كردن ابنيه و اقدام به ويرانگرى در آبادى‌ها و شهرها (4)؛

24. بستن آب به روى دشمن چه به معناى راه انداختن سيلاب براى غرق كردن دشمن (5) و چه به معناى قطع آب و مانع شدن از رسيدن آب به دشمن، چنانكه رسول خدا (ص) در جنگ خيبر با وجود پيمان شكنى و خيانت دشمن از بستن آب به روى دشمن خوددارى كرد و امام على (ع) در صفين پس از آنكه دشمن آب را به روى ياران امام بست و در يك عمليات رزمى راه آب در اختيار ياران امام قرار گرفت بستن آب را به روى دشمن منع كرد؛ (6)

25. جنگ در حال اضطراب و بدون آرامش و اطمينان خاطر؛

26. كشتن رزمنده هاى در حال فرار و كسانى كه پشت به جبهه كرده و از جنگ سر بر تافته اند؛

27. كشتن مجروحان حتى مجروحانى كه در شرف مرگ هستند؛

28. عريان كردن افراد و مكشوف كردن آن قسمت از اندام كه معمولا اشخاص از آن شرم مى‌دارند؛

29. هتك كردن و افشا كردن امورى كه معمولا به خاطر رعايت عفّت و اخلاق عمومى پنهان نگاه داشته مى‌شوند؛

30. و رود به خانه‌ها بدون كسب اجازه قبلى (از