حالى كه رابطه مسلمانان غير عرب با امت عربى به مثابه رابطه سببى و به صورت اعضاى مستعرب است.

منبع

فقه سياسى 69/10.

ناسيوناليزم هاى عرب مسلمان

در جهان عرب ناسيوناليزم هايى هستند كه عروبت و اسلام را با تمام مزاياى ايدئولوژيك هر دو، پذيرفته و آن دو را در يك فلسفه سياسى مشترك تحت عنوان اسلام سياسى جهان‌شمول و برخاسته از فرهنگ عرب وفق داده‌اند.

به عقيده اين گروه هرچند اسلام براى همه جهانيان عرضه شده، اما نبايد فراموش كرد كه به دلايل زير، اسلام يك دين عربى است:

الف - زبان اسلام يعنى زبان قرآن و سنت دو ركن و منبع ايدئولوژيك آن زبان عربى است؛

ب - پيامبر اسلام (ص) كه وحى الهى بر او نازل‌شده و او مبلغ و صاحب رسالت اسلام است، يك عرب بوده است؛

ج - اسلام قبل از هر جاى ديگر در ميان قبايل عرب و در يك منطقه به‌طور كامل عربى انتشار يافته است؛

د - هدف اوليه رسالت اسلام جزيرة العرب بوده و براساس آخرين وصيت پيامبر اسلام (ص) بايد اين منطقه پاكسازى مى‌شد؛

ه - عرب به‌طور عام و قريش به‌طور خاص منزلت رفيع در اسلام دارد و بنابر بيشتر نظريات سياسى مذاهب اسلامى، امام و خليفه بايد از قريش باشد؛

و - پيامبر (ص) خود بارها به عرب بودن خود افتخار كرده است: «انا افصح من نطق بالضاد؛»

ز - برخى از فقهاى اسلام غير عرب را كفو زوج عرب ندانسته‌اند، ح - رابطه اسلام با عرف و آداب عربى در تمامى احكام امضايى و حتى در بسيارى از احكام تأسيسى به چشم مى‌خورد؛

ط - حج كه از فرايض مهم اسلامى است از سنن عرب و مراسم باستانى اين قوم به شمار مى‌رود؛

ى - احترام به بيت سابقه تاريخى عربى دارد؛

ك - خصايص عربى اسلام را مى‌توان در ابعاد مختلف اجتماعى، سياسى، اقتصادى، فرهنگى و حتى نظامى مشاهده كرد؛

ل - اسلام نخست به ايجاد وحدت عربى دست يازيد؛

م - تداوم حكومت‌ها و دولت‌هاى اسلامى بيشتر در شكل عربى بوده است؛

ن - دوران بنى اميه عصر شكوفايى ناسيوناليزم عرب به شمار مى‌آيد؛

ص - اعياد اسلامى بويژه قربان و جمعه ريشه عربى دارد؛

ع - تاريخ و ماه‌ها در اسلام به‌طور رسمى از عرب گرفته‌شده است؛

ف - شخصيت‌هاى بزرگ و مقدس در اسلام جز در موارد نادر عرب هستند؛

ض - ادعيه مأثوره يعنى زبان سخن با خدا به زبان عربى وارد شده است؛

ق - عبادات و فرايضى جون نماز، بايد به زبان عربى بجا آورده شوند؛

ر - السلام بزرگترين عامل وحدت عرب و پيوند ملى همه امت عرب به شمار مى‌آيد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منبع

فقه سياسى 73/10-72.

ناسيوناليزم عربى (و تحليل سياسى آن)