مرحله خاصى از رشد ملت‌ها هم به شمار مى‌رود؛ زيرا وجود اين حزب مبين اين واقعيت است كه منافع مشترى فراملى در پرتو نهضت فكرى - فرهنگى، تا حدودى شكل گرفته و توده‌هاى نامنظم و از هم گسيخته ملت‌ها به سطحى از همبستگى دست‌يافته و باورهاى جهان‌شمول هم تا اندازه‌اى به وجود آمده‌اند.

گويا اكنون زمان آن رسيده است كه اين حزب سياسى به وجود آيد تا از دستاوردهاى به دست آمده تا اين مقطع، در مقاطع و مراحل بعدى بهره‌بردارى بهينه كند؛

2 - تشديد مبارزه سياسى: ظهور حزب مستضعفان در عرصه فعاليت‌هاى سياسى - اجتماعى، گامى است به سمت فعال‌تر شدن و منسجم‌تر شدن تلاش‌هاى عملى آزادى‌خواهان مسلمان؛ زيرا فلسفه وجودى يك حزب اقتضا مى‌كند كه برنامه‌ها و سياست‌ها هر چه پيش‌تر جنبه كاربردى پيدا كنند.

پس از تشديد مبارزه سياسى از سوى «مستضعفان»، واكنش‌هاى رژيم هاى طاغوتى و حاميان خارجى آنها نيز شدت پيدا مى‌كند. در اين مرحله ممكن است فعاليت‌هاى مسالمت‌آميز سياسى به تنهايى نتوانند مبارزان مسلمان را در تامين اهداف‌شان يارى رسانند، پس وجود يك ابزار ديگرى لازم است كه بر سطح فشار افزوده و حريف را وادار به عقب‌نشينى كند و اين جز توسل به «زور» نمى‌تواند چيزى ديگر باشد؛

3 - توسل به مبارزه قهرآميز: پس از آن‌كه «حزب» هسته‌ها و شعبه‌هاى خود را در تمامى و يا بيشتر نقاط وطن اسلامى يا سرزمينى فعال ساخته و هواداران مخلص و انقلابى در حد لازم گردآورده است، صفحه ديگرى در روند مبارزه گشوده مى‌شود كه عبارت است از كاربرد ابراز قهرآميز در مبارزه؛

4 - تأسيس جمهورى‌هاى آزاد و مستقل: چهارمين مقطع حساس در راهبردهاى مبارزاتى امام، در راستاى ايجاد وحدت جهانى اسلام كه مى‌بايد از سوى ملت‌ها تحقق يابد، تاسيس «جمهورى‌هاى اراد و مستقل سرزمينى» به جاى رژيم هاى طاغوتى كنونى است. امام خمينى به خوبى دريافته بود كه استحكام و موفقيت «دولت بزرگ اسلامى» بستگى تام و تمام به همكارى جدى دولت‌هاى سرزمينى دارد. از سوى ديگر به اين امر نيز اذعان داشت كه همكارى و هميارى دولت‌هاى سرزمينى منوط به اصلاح رژيم هاى سياسى آنها خواهد بود؛ زيرا تا همبستگى و هميارى فكرى و ارزشى در ميان دولت‌ها به وجود نيايد، هميارى عملى يا از همان ابتدا و يا در ادامه كار با دشوارى‌هاى جدى رو به رو خواهد شد.

منظور از «وحدت و هماهنگى» دولت - ملت در دولت‌هاى محيطى اين است كه رژيم هاى ممالك اسلامى، بر اساس خواسته‌هاى واقعى ملت‌ها «اسلامى و ملى» بشوند و رژيم هاى طاغوتى ضد دينى و ضد مردمى تبديل به نظام اسلامى - ملى شود تا «جمهورى‌هاى آزاد و مستقل» به معناى واقعى كلمه و هرگاه اين جمهورى ها در عمل شكل بگيرد، زمينه براى «وحدت بزرگش بيش از پيش فراهم خواهد شد؛

5 - تشكيل دولت بزرگ اسلامى: پس از روى كار آمدن «جمهورى‌هاى آزاد و مستقل» با نظام‌هاى اسلامى و باورهاى جهان‌شمول، شرايط عينى وحدت و هميارى ميان دولت‌ها و ملت‌هاى اسلامى به طور كامل مهيا خواهد شد؛ چه اين‌كه در اين مرحله كه نظام‌هاى سرزمينى و محيطى در جهت مطلوب متحول شده‌اند، موانع ويژه در جهت تشكيل دولت بزرگ اسلامى يا «وحدت جهانى اسلام» وجود نخواهد داشت. عوامل درونى موجود در خود نظام‌هاى «جمهورى‌هاى آزاد و مستقل» به گونه جبرى و الزامى، جمهورى هارا به سمت