خلاصه‌

امامان معصوم عليهم السلام در تمام شرايط خوف و خطر خود را به عنوان امام معرفى كرده و به هيچ وجه در اين موضوع تقيه نمى‌كردند. امام جواد عليه السلام نيز در معرفى خود به صورتهاى مختلف اقدام كرد. ايشان خود را به عنوان امام و وارث سلاح رسول خدا 4- كه از اختصاصات امامت است- معرفى مى‌كرد و در توجيه خردسالى خود با استناد به قرآن، كودكى را براى پيامبر و امام بلامانع مى‌دانست.

بنابر اعتقاد شيعيان امام حامل علم الهى است و از هر مسأله‌اى چه پنهان يا آشكار، بزرگ يا كوچك، سخت يا آسان آگاه است و هيچ چيز از او پوشيده نيست. از صدر اسلام امتحان علمى از راههاى شناسايى امام بود و شيعيان براى اطمينان پيدا كردن به محضر امامان مى‌رسيدند و با پرسش از مسائل مشكل فقهى و مسائل خانوادگى يا امور پنهانى و گرفتن جواب به امامت يقين پيدا مى‌كردند. امام جواد عليه السلام نيز با جوابگويى به سؤالات بسيار و گوناگون شيعيان و مخالفان عملًا امامت خويش را اثبات كرد.

اظهار معجزات و انجام كارهاى خارق العاده نيز از ديگر راههاى اثبات امامت بود و امامان عليهم‌السلام با انجام معجزات و خبر دادن از مسائل پنهانى افراد و مانند آن بدانان مى‌فهماندند كه ايشان امام بوده و رابط غيب و شهودند.

پرسش‌

1- امامان عليهم السلام در چه مورد به هيچ وجه تقيّه نمى‌كردند؟

2- امام جواد (ع) در جواب يحيى بن اكثم چه علامتى بر امامت خويش عرضه داشت؟

3- كدام پيامبران در سنين كودكى به نبوت رسيده‌اند؟

4- يكى از فلسفه‌هاى ارائه معجزات توسط امامان را بنويسيد.

5- يك نمونه از معجزات امام جواد (ع) را بنويسيد.