2/400 قاموس الرجال 10/126 منهج المقال 391 معجم رجال الحدیث 21/223.

ابوعصام (قرن سوم هجری)

ابو(ابن) عصام.

از وی اطلاعات چندانی در دست نیست. نجاشی از وی با عنوان ابوعصام یاد کرده و می نویسد: حمید بن زیاد از محمد بن حسین حازم (م 261 هـ ) نقل کرده که ابوعصام دارای اثری به نام نوادر بود.1 شیخ طوسی او را ابن عصام خوانده و کتاب نوادر را از او می داند که حمید بن زیاد (م 310 هـ ) آن را نقل کرده است.2 به هر حال نام و نسب وی در منابع نیامده و ظاهراً با محمد بن محمد بن عصام کلینی، از مشایخ حدیث صدوق ارتباطی ندارد، چرا که در هیچ منبعی به این مطلب اشاره نشده است. تاریخ وفات وی معلوم نیست، اما به استناد وفات حمید بن زیاد و محمد بن حازم می توان آن را در قرن سوم دانست.

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/444.
[2] ــ الفهرست (طوسی) 194.*

دیگر منابع: قاموس الرجال 10/133 معجم رجال الحدیث 21/240 نقد الرجال 393 مجمع الرجال 7/71 الذریعه 24/334 مجمع المقال 391 معالم العلماء 129 تنقیح المقال 3/26.

ابوعَصیدهاحمد ـ دیلمی ابوعلی بصیرفضل ـ انباری ابوعلی ـ جوانی (در عصر امام صادق(علیه السلام))

ابوعلی جوانی از راویان امام صادق(علیه السلام)می باشد و حسن بن محبوب از وی روایت کرده است. برخی احتمال اتحاد او با ابوعلی حرّانی را داده اند. ابوعلی کتابی داشته است که اطلاعی از آن در دست نیست.1

پی نوشت ها

[1] ـ اعیان الشیعه 2/385 تنقیح المقال 3 باب کنی 27 معالم العلماء 135.*

دیگر منابع: قاموس الرجال 10/135 معجم رجال الحدیث 21/250 الکافی 2/113 جامع الرواة 2/403.

ابوعمار ـ طحان (قرن سوم یا چهارم هجری)

ابوعمار (ابوعامر) طحان.

احمد بن میثم که قبل از سال 310 هـ حیات داشته،1 از او روایت کرده است.2 برخی او را در نقل روایت، مورد اعتماد ندانسته اند.3 مجموعه روایات اثر وی می باشد.4

پی نوشت ها

[1] ـ معجم المؤلفین 2/191.
[2] ــ الفهرست (طوسی) 185.
[3] ــ جامع المقال 138.
[4] ــ معالم العلماء 126.*

دیگر منابع: منهج المقال 396 مجمع الرجال 7/76 جامع الرواة 2/406 هدایة المحدثین 293 تنقیح المقال 3/28 اعیان الشیعه 2/388 قاموس الرجال 10/141 معجم رجال الحدیث 21/256.

ابوعمران ـ سُلّمی (زنده در قرن دوم هجری)

ابوعمران سُلّمی معاصر ابوولید بطین بن امیه حمصی، شاعر معروف متوفای حدود 210 هـ بوده است. ابوعمران شاعر بوده و سروده هایی را در قالب هجویات و غیره به نظم درآورده است.1 به نوشته الندیم، وی دارای پنجاه برگ شعر بوده است.2 تاریخ وفات وی مشخص نیست، ولی می توان آن را در نیمه دوم قرن دوم و یا نیمه اول قرن سوم دانست.

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ التراث العربی 2/4/7 و 11.
[2] ــ الفهرست (الندیم) 188.*

دیگر منابع: لغت نامه دهخدا 1/597.

ابوعمر ـ ضریر (قرن سوم هجری)

ابوعمر (ابوعمرو) ضریر.

نام وی در منابع شیعه و عامه فراوان تکرار شده است. گاه او را ابوعمرو و گاه ابوعمر نوشته اند. خلیفة بن خیاط از ابوعمر ضریر با عنوان حفص بن عمر یاد کرده و مرگش را در سال 220 هـ ثبت نموده است،1 اما به احتمال قوی آنکه در منابع رجالی و روایی شیعه از او یاد می شود، شخص دیگری است. او از عباد بن عباد روایت می کند و عبید الله بن محمد بن سلیمان و ابوعلی ریاحی از او روایت نموده اند.2 شیخ طوسی او را در زمره کسانی که روایتی از ائمه ندارند، یاد می کند3 و کتاب های النوادر و الجنائز را از او دانسته که