بغلان، منطقه ای در حوالی بلخ از دنیا رفت. کتاب الایمان تألیف اوست.4

پی نوشت ها

[1] ـ تهذیب الکمال 9/379.
[2] ــ الثقات 8/254.
[3] ــ مشایخ بلخ من الحنفیه 1/75.
[4] ــ تاریخ الاسلام 16/169.*

دیگر منابع: تقریب التهذیب 1/262 خلاصة تهذیب تهذیب الکمال 3/335 الوافی بالوفیات 14/203 تذکرة الحفاظ 2/517 طبقات الحفاظ 230 طبقات علماء الحدیث 2/193 معجم المؤلفین 4/184 الاعلام 3/47 ایضاح المکنون 2/277 موسوعة رجال الکتب التسعه 1/524.

زکریا ـ تمیمی (م قرن سوم هجری)

زکریا بن یحیی تمیمی کوفی.

اهل کوفه و منسوب به قبیله تمیم از اعراب کوفه بود. نجاشی وی را از محدثان موثق شیعه معرفی کرده و می نویسد: کتاب او را ابراهیم بن سلیمان روایت کرده است.1 از این کتاب با عنوان کتاب الحدیث یاد شده است.2 تاریخ وفات وی معلوم نیست، ولی به استناد آنکه ابراهیم بن سلیمان، از محدثان قرن سوم از او روایت کرده است، می توان زکریا را نیز از رجال همین قرن دانست.

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 1/392.
[2] ــ الذریعه 6/333.*

دیگر منابع: رجال ابن داود 160 خلاصة الاقوال 76 الوجیزه 48 اعیان الشیعه 7/67 منهج المقال 150 تنقیح المقال 1/451 جامع الرواة 1/334 معجم رجال الحدیث 7/289 حاوی الاقوال 1/388.

زکریا ـ جعفی (در عصر امام صادق(علیه السلام))

زکریا بن حرّ جعفی.

از راویان شیعه و برادر ادیم و ایوب1 و صحابی امام صادق(علیه السلام)بود2 و از ایشان3 و جابر بن یزید روایت کرده است. روایتگرانی همچون علی بن حکم4 و محمد بن موسی خوراء از جمله کسانی اند که از او بهره علمی برده اند.5 طوسی برخلاف نجاشی، وی را در زمره کسانی دانسته که از ائمه(علیهم السلام)روایت نکرده اند.6 زکریا فردی سرشناس7 و دارای کتاب الحدیث بود.8

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 1/394.
[2] ــ رجال البرقی 30.
[3] ــ رجال النجاشی 1/394.
[4] ــ الکافی 2/253.
[5] ــ رجال النجاشی 1/394.
[6] ــ رجال الطوسی 474.
[7] ــ رجال ابن داود 159.
[8] ــ الذریعه 6/333.*

دیگر منابع: الجامع فی الرجال 1/794 قاموس الرجال 4/194 تنقیح المقال 1/449 نقد الرجال 139 منهج المقال 150 معجم رجال الحدیث 7/279 الفهرست (طوسی) 73 معالم العلماء 52 جامع الرواة 1/332 اعیان الشیعه 7/64.

زکریا ـ حناط (در عصر امام کاظم(علیه السلام))

ابویحیی زکریا حناط طحان.

علامه تستری اسم وی را به ظاهر زکریا دانسته است.1 همچنین خوئی از وی با عنوان ابویحیی زکریا الدعاء الحناط الخیاط و الکوفی یاد می کند.2 وی از یاران امام صادق3 و امام کاظم(علیهما السلام)4 بود و از امام صادق(علیه السلام)5 و عبدالله بن ابی یعفور روایت نمود.6 روایتگرانی نیز مانند حسن بن محمد بن سماعه،7 حسن بن محبوب،8 علی بن حکم،9 ابن بکیر و ابراهیم بن محمد اشعری از او بهره برده اند.10 برخی روایت حسن بن محبوب را از وی، دلیل بر جلالت شأن ابویحیی دانسته اند.11 کتاب الحدیث از آثار اوست.12

پی نوشت ها

[1] ـ قاموس الرجال 10/219.
[2] ــ معجم رجال الحدیث 7/268.
[3] ــ رجال البرقی 32.
[4] ــ رجال الطوسی 365.
[5] ــ جامع الرواة 2/424.
[6] ــ معجم رجال الحدیث 22/83 .
[7] ــ رجال النجاشی 2/438.
[8] ــ الفهرست (طوسی) 189.
[9] ــ جامع الرواة 2/424.
[10] ــ معجم رجال الحدیث 22/83 .
[11] ــ تنقیح المقال 3/39.
[12] ــ الذریعه 6/310.*

دیگر منابع: منهج المقال 396 مجمع الرجال 7/109 اعیان الشیعه 2/445 طرائف المقال 1/463 الجامع فی الرجال 1/793.

زکریا ـ خفاف (م 286 هـ )

ابویحیی زکریا بن داود بن بکر بن عبدالله خفاف نیسابوری.

حاکم نیشابوری می نویسد: وی اهل نیشابور بود و سرآمد زمانش به شمار می آمد.1 از اساتیدی چون یحیی بن یحیی، یزید بن صالح و اسحاق بن ابراهیم در خراسان، و ابی بکر بن ابی شیبه، علی بن جعد و ابوالربیع زهرانی در عراق و از شخصیت هایی مانند ابومصعب زهری، محمد بن یحیی بن ابی عمر عدنی، عبدالجبار بن علاء در حجاز بهره مند گردید. روایتگرانی مثل محمد بن اسحاق سراج و احمد بن محمد شرقی از او نقل روایت کرده اند.2 ابن جوزی و خطیب بغدادی ابویحیی را فردی مورد اعتماد دانسته اند3 و برخی از معاصران با