محدثان مورد اعتماد می باشد10 و در زمره افرادی قرار دارد که نصّ از امام صادق(علیه السلام)بر امامت امام کاظم(علیه السلام) را نقل کرده اند.11 از او کتابی بر جای مانده که عبدالله بن مسکان آن را روایت کرده است12 و در برخی از منابع از آن به کتاب الحدیث تعبیر شده است.13 سرانجام در دوران امام صادق(علیه السلام)وفات یافت و آن امام به سوگ او نشست و برای فرزندانش دعا کرد و سفارش آنان را به یاران خود نمود.14

پی نوشت ها

[1] ـ رجال الطوسی 207.
[2] ــ رجال النجاشی 1 / 413.
[3] ــ رجال الطوسی 207.
[4] ــ رجال النجاشی 1 / 413.
[5] ــ اختیار معرفة الرجال 136.
[6] ــ جامع الرواة 1 / 378.
[7] ــ رجال النجاشی 1 / 413.
[8] ــ رجال البرقی 13 و 32.
[9] ــ الارشاد 2 / 216.
[10] ــ خلاصة الاقوال 77.
[11] ــ الارشاد 2 / 216.
[12] ــ رجال النجاشی 1 / 413.
[13] ــ الذریعه 6 / 336.
[14] ــ رجال النجاشی 1 / 413 .*

دیگر منابع: منهج المقال 172 تنقیح المقال 2 / 57 نقد الرجال 159 مجمع الرجال3 / 160 رجال ابن داود459.

سلیمان ـ بجلی (زنده در 132 هـ )

سلیمان بن مهاجر بجلی.

از شاعران زمان حکومت بنی عباس بود.1 اشعاری در رثای ابوسلمه حفص بن سلیمان سرود و او را وزیر آل محمد نامید.2 پنجاه ورقه شعر از وی بر جای مانده است.3 تاریخ وفات او به دست نیامد، ولی در سال 132 هـ حیات داشته است.4

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ التراث العربی 2 / 3 / 225.
[2] ــ تاریخ الطبری 7 / 450.
[3] ــ الفهرست (الندیم) 184.
[4] ــ تاریخ الطبری 7 / 450.*

دیگر منابع: الکامل فی التاریخ 5 / 436 دائرة المعارف الشیعیة العامه 10 / 496.

سلیمان بن عیسی (زنده در قرن دوم هجری)

سلیمان بن عیسی.

الندیم او را جزو عالمان قرآن آورده، می نویسد که اثری به نام کتاب اجزاء القرآن از خود بر جای گذاشت.1 سلیمان شیعی مذهب، و پدرش از یاران امام صادق(علیه السلام)بوده2 و از طریق پدرش از امام صادق(علیه السلام)روایت کرده است.3

پی نوشت ها

[1] ـ الفهرست (الندیم) 39.
[2] ــ کامل الزیارات 482.
[3] ــ معجم رجال الحدیث 8/277.*

سلیمان ـ جصّاص (در عصر امام صادق(علیه السلام))

سلیمان بن صالح جصّاص کوفی.

اهل کوفه بود1 و او را بدین جهت جصّاص گفته اند که سر و کار وی با گچ بوده است.2 سلیمان از اصحاب امام صادق(علیه السلام)به شمار آمده3 و از آن حضرت روایت نقل کرده است. نجاشی وی را توثیق کرده و گوید: دارای کتابی بوده است که حسین بن هاشم4 و عبد الله بن قاسم5 آن را روایت کرده اند. در برخی از منابع از آن به کتاب الحدیث یاد شده است.6

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 1 / 415.
[2] ــ تنقیح المقال 2 / 62.
[3] ــ رجال الطوسی 208.
[4] ــ رجال النجاشی 1 / 415.
[5] ــ الفهرست (طوسی) 78
[6] ــ الذریعه 6 / 337.*

دیگر منابع: رجال ابن داود 177 خلاصة الاقوال 78 معالم العلماء 56 منهج المقال 174.

سلیمان ـ جعفری (در عصر امام رضا(علیه السلام))

ابومحمد سلیمان بن جعفر بن ابراهیم جعفری طالبی هاشمی.

از اولاد جعفر طیار بود1 و در شمار اصحاب و یاران امام کاظم و امام رضا(علیهما السلام)قرار داشت2 و از آن بزرگواران و کسانی همچون حماد بن عیسی، موسی بن حمزه بن بزیع، سکونی و پدرش جعفر روایت نمود.3 ابومحمد از محدثان موثق شیعه4 و دارای عقیده ای نیکو و از ملازمان امام رضا (علیه السلام)بود و از آن حضرت روایاتی را در مذمت واقفیه نقل نموده است. امام کاظم(علیه السلام)وی را نه به خاطر انتسابش به پیامبر(صلی الله علیه وآله)و علی(علیه السلام)، بلکه به خاطر ایمان و تقوایش ستوده و آن را موجب نجات وی در آخرت دانسته است.5 روایتگرانی نیز مانند احمد بن ابی عبدالله، عبدالله بن مهران، عبدالله بن محمد بن عیسی و عبدالرحمان بن ابی نجران از او بهره برده اند.6 کتاب الحدیث7 و کتاب فضل دعاء اثر وی می باشد.8

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 1/412.
[2] ــ رجال البرقی 49 و 53.
[3] ــ معجم رجال الحدیث 8/239. 4 ـ رجال الطوسی 352 و 377.
[5] ــ تنقیح المقال 2/55.