سوم شاعران اهل بیت(علیهم السلام) و جزو یاران ائمه(علیهم السلام)بوده،3 از شعرای قرن دوم و سوم به شمار می رود.

پی نوشت ها

[1] ـ معالم العلماء 151.
[2] ــ الذریعه 9/180.
[3] ــ همان.*

شراعه ـ کوفی (زنده در عصر ولید دوم)

شراعة بن زندبوذ کوفی.

از شاعران کوفه از موالی قبیله بنی اسد، معاصر مطیع بن ایاس و یحیی بن زیاد و از ندیمان ولید بن یزید بن عبدالملک (حکومت 125 ـ 126 هـ ) بود. او را از نظر دینی، متهم دانسته اند.1 وی به اتفاق یحیی بن زیاد و مطیع بن ایاس شراب می نوشید و در وصف جاریة ابن رامین شعر می سرود.2 تاریخ وفاتش به دست نیامد، ولی در زمان خلیفه دوم اموی (125 ـ 126 هـ ) زنده بوده است. از شراعة هفتاد ورقه شعر بر جای مانده است.3

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ مدینة دمشق 22/452.
[2] ــ الاغانی 11 / 364، 14 / 335 و 15 / 71.
[3] ــ الفهرست (الندیم) 184.*

شرقی بن قطامی ولید ـ کلبی شریف ـ تفلیسی (در عصر امام رضا(علیه السلام))

ابومحمد شریف بن سابق تفلیسی کوفی.

در اصل اهل کوفه بود و از آنجا به تفلیس مسافرت نمود و در آنجا ساکن شد.1 شیخ طوسی او را صحابی امام رضا(علیه السلام)دانسته و در جای دیگر او را در شمار کسانی آورده که از ائمه(علیهم السلام) روایت نکرده اند.2 ابومحمد یار و همنشین فضل بن ابی قره بود و از او حدیث کرد،3 چنان که از حماد سمندری نیز روایت نمود.4 روایتگرانی همچون محمد بن خالد، احمد بن خالد برقی5 و معاویة بن حکیم دهنی از او روایت کرده اند.6 او دارای مذهب امامی و در نقل حدیث ضعیف بوده است.7 برخی گفته اند که ابن داود، علامه و کسانی که بعد از این دو ابومحمد را ضعیف شمرده اند، مبنای تضعیفشان کلام ابن غضائری می باشد و کلام وی در این گونه موارد قابل اعتنا نیست. برخی نیز احتمال رجوع تضعیف را در کلام ابن غضائری به فضل بن ابی قرة دانسته اند.8 او دارای کتابی است9 که برخی از آن با عنوان کتاب الحدیث یاد کرده اند.10

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 1/436.
[2] ــ رجال الطوسی 397 و 476.
[3] ــ رجال النجاشی 1/436 و 2/171.
[4] ــ اختیار معرفة الرجال 343.
[5] ــ الفهرست (طوسی) 83.
[6] ــ اختیار معرفة الرجال 343.
[7] ــ تنقیح المقال 2/84.* 8ـ معجم رجال الحدیث 9/19. 9ـ رجال النجاشی 1/436.10ـ الذریعه 338.

دیگر منابع: قاموس الرجال 5/411 جامع الرواة 1/399 حاوی الاقوال 3/518 منهج المقال 178 رجال ابن داود 461 معالم العلماء 59 نقد الرجال 167 مجمع الرجال 3/190 منتهی المقال 3/440 خلاصة الاقوال 229.

شعبه ـ أسدی (96 ـ 193 هـ )

ابوبکر شعبة بن عیّاش بن سالم اسدی أزدی حنّاط کوفی.

اهل کوفه1 و از بردگان واصل بن حیان أحدب2 یا بنی أسد بود که در سال 96 هـ زاده شد.3 او قرائت قرآن را از عاصم بن بهدله، و او نیز از امام علی(علیه السلام) آموخت.4 همچنین از افرادی مانند عاصم، اسماعیل سدّی، ابواسحاق سبیعی و عبدالملک بن عمیر حدیث شنید. کسائی، یحیی علیمی و یعقوب اعشی از جمله شاگردان وی هستند و کسانی مانند ابن مبارک، احمد بن حنبل و وکیع از وی روایت نقل کرده اند. رجال شناسان سنی وی را فردی خیّر، فاضل، عابد، قاری و فقیه،5 حافظ6 و محدثی ثقه،7 و برخی نیز ضعیف8 وصف کرده اند. ایشان از هارون الرشید (خلافت 170 ـ 193 هـ ) و وکیع جایزه هایی نیز گرفته است.9 سرانجام در جمادی الاولی سال 193 در کوفه درگذشت.10 کتاب أجزاء ثلاثین اثر مهم اوست.11

پی نوشت ها

[1] ـ الثقات 7/668.
[2] ــ الطبقات الکبری 6/386.
[3] ــ الثقات 7/670.
[4] ــ فرهنگ زندگی نامه ها 1/614.
[5] ــ تاریخ الاسلام 13/494 و 496.
[6] ــ تذکرة الحفاظ 1/265.
[7] ــ الثقات 7/668.
[8] ــ سیر اعلام النبلاء 8/496.
[9] ــ تاریخ الاسلام 13/496.
[10] ــ الطبقات الکبری 6/386.
[11] ــ الفهرست (الندیم) 39.*

دیگر منابع: المعارف 509 میزان الاعتدال 2/274 النجوم الزاهره 2/144 خلاصة تهذیب تهذیب الکمال 12/37.

شعبه ـ واسطی (82 ـ 160 هـ )

ابوبسطام شعبه بن حجاج بن ورد واسطی ازدی عتکی بصری.

در سال 82 هـ 1 در واسط متولد شد2 و در آنجا رشد نمود و بصره