کتاب های امالی الجوهری و العوالی فی الحدیث یقع فی الغیلانیات آثار اوست.11 او سرانجام از بغداد به واسط مراجعت کرد12 و در سال 221 هـ درگذشت.13

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ بغداد 12/247.
[2] ــ التاریخ الصغیر 2/319.
[3] ــ تاریخ بغداد 12/247.
[4] ــ الطبقات الکبری 7/316.
[5] ــ الضعفاء الکبیر 3/337.
[6] ــ الکامل فی ضعفاء الرجال 5/234.
[7] ــ تاریخ بغداد 12/248.
[8] ــ رجال صحیح بخاری 2/562.
[9] ــ الثقات 8/506.
[10] ــ اخبار القضاة 1/98.
[11] ــ هدیة العارفین 1/435.
[12] ــ تاریخ الاسلام 16/210.
[13] ــ الطبقات الکبری 7/316.*

دیگر منابع: المعارف 516 و 524 الجرح و التعدیل 6/348 تهذیب الکمال 13/508 الکنی و الاسماء(دولابی) 1/149 خلاصة تهذیب تهذیب الکمال 5/49 سیر اعلام النبلاء 9/262 شذرات الذهب 2/48 الوافی بالوفیات 16/569 المعرفة و التاریخ 3/280 و 289 تاریخ جرجان 444 میزان الاعتدال 2/354.

عافیه ـ اودی (م 161 هـ )

عافیه بن یزید بن قیس اودی کوفی حنفی.

وی یکی از اصحاب ابوحنیفه بوده1 و دروس فقه را نزد ایشان فراگرفت2 و از اساتیدی چون محمد بن عبدالرحمان بن ابی لیلی3 و سلیمان اعمش بهره علمی برد و از آنان روایت نمود.4 او از فقهای حنفیه،5 عالمی زاهد و از راویان ثقه و مورد اعتماد بود و افرادی چون موسی بن داود ضبی و اسد بن موسی مصری از او روایت کرده اند.6 وی از طرف مهدی عباسی (خلافت 158 ـ 169 هـ ) قضاوت جانب شرقی بغداد را در پادگان مهدی برعهده گرفت.7 کتاب الآداب اثر اوست.8 او در سال 161 هـ 9 در حالی که عمر زیادی کرده بود،10 درگذشت. در سال وفات او اختلاف است.11

پی نوشت ها

[1] ـ الطبقات الکبری 7/331.
[2] ــ تاریخ الاسلام 10/285.
[3] ــ تاریخ بغداد 12/307.
[4] ــ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال 5/6.
[5] ــ الجواهر المضیئة 1/267.
[6] ــ تاریخ بغداد 12/307.
[7] ــ الطبقات الکبری 7/331.
[8] ــ الفهرست (الندیم) 378
[9] ــ تاریخ بغداد 12/307.
[10] ــ تاریخ الاسلام 10/285.
[11] ــ الوافی بالوفیات 16/573 سیر اعلام النبلاء7/398 تقریب التهذیب 1/176 تاریخ خلیفة بن خیاط 291.*

دیگر منابع: تهذیب الکمال 14/5 طبقات الشعراء 58 البدایة و النهایه 10/176 میزان الاعتدال 2/358 اخبار القضاة 3/159 لسان المیزان 3/222.

عالم بن علاء (م 286 هـ )

عالم بن علاء از فقیهان حنفی مذهب بود که به دستور خان اعظم تاتار مجموعه فتاوایی را در چند جلد به نام تاتار خانیه (زاد المسافر) نوشت و کتابش را به عنوان های نامأنوسی چون محیط برهانی، ذخیره، خانیه و ظهیریه تقسیم کرد. ابراهیم بن محمد حلبی (م956 هـ ) این کتاب را در یک جلد خلاصه نمود و آنچه را که لازم نمی دید، حذف کرد.1 عالم بن علاء در سال 286 هـ از دنیا رفت.2 از داده های حاجی خلیفه چنین بر می آید که این فرد باید در سده های متأخر از آنچه اسماعیل پاشا ذکر کرده، باشد.

پی نوشت ها

[1] ـ کشف الظنون 1/268.
[2] ــ هدیة العارفین 1/435.*

دیگر منابع: فرهنگ زندگی نامه ها 1/601 معجم المؤلفین 5/52.

عامر ـ أزدی (در عصر امام صادق(علیه السلام))

عامر بن عبدالله بن جذاعه ازدی.

اهل کوفه بود و در شمار اصحاب امام صادق(علیه السلام)یاد شده1 و از آن بزرگوار روایت کرده است.2 راویانی چون ابراهیم بن مهزم3 و قاسم بن اسماعیل4 از او روایت کرده اند. اخباری در مذمت و نکوهش وی از امام صادق(علیه السلام) وارد شده،5 اما کشّی او را جزو حواریان امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) دانسته است.6 وی دارای کتابی بوده7 که در برخی منابع از آن به کتاب الحدیث یاد شده است.8

پی نوشت ها

[1] ـ رجال الطوسی 255.
[2] ــ رجال النجاشی 2/143.
[3] ــ همان.
[4] ــ الفهرست (طوسی) 122.
[5] ــ اختیار معرفة الرجال 322 و407 قاموس الرجال 5/194.
[6] ــ اختیار معرفة الرجال 10.
[7] ــ الفهرست (طوسی) 122.
[8] ــ الذریعه 6/340 معجم رجال الحدیث 9/195 نقد الرجال 177 منهج المقال 2/114 و 116.*

دیگر منابع: رجال البرقی 36 رجال ابن داود 193 دائرة المعارف الشیعیة العامه 11/32.

عامر ـ حمیری (زنده در 193 هـ )

ابوالهول عامر بن عبدالرحمان حمیری.

از شعرای اوایل خلافت عباسیان می باشد که بسیار بدزبان و هرزه گو بود و افراد زیادی را هجو کرد. از کسانی که مورد اهانت وی