عبدالله ـ اسدی (در عصر امام صادق(علیه السلام))

عبدالله بن زبیر اسدی حمانی.

اهل کوفه بود1 و از اصحاب امام صادق(علیه السلام) به شمار می رفت2 و از آن حضرت روایت کرده است3 و از اشخاصی چون عبدالله بن شریک عامری4 و جمعی از محدثان کوفی5 نیز روایاتی نقل کرده است. کسانی چون محمد بن عیسی بن طباع6 و عباد بن یعقوب اسدی7 از او روایت کرده اند. گروهی وی را از شعرای شیعه دانسته اند و اشعاری را که در لهوف ابن طاوس و اغانی ابوالفرج درباره قتل مسلم بن عقیل و هانی بن عروه است، منسوب به وی می دانند.8 ولی باید توجه داشت که عبدالله بن زبیر اسدی شاعر که اتفاقاً معاصر عبدالله بن زبیر اسدی، حاکم حجاز در دهه 60هـ بوده، غیر از عبدالله بن زبیر راوی است و نباید این سه نفر را که در نام و نسب تشابه کامل دارند، با یکدیگر خلط کرد. صاحب تنقیح المقال و معجم رجال الحدیث وی را با عبدالله بن زبیر رسّان و عبدالله بن زبیر زبیری متحد دانسته اند.9 او دارای تألیفی به نام نوادر بوده که آن را از امام صادق(علیه السلام)نقل کرده است.10

پی نوشت ها

[1] ـ الثقات 8/345.
[2] ــ رجال الطوسی 228 رجال ابن داود 203.
[3] ــ رجال النجاشی 2/20 جامع الرواة 1/484.
[4] ــ الجرح و التعدیل 2/2/56 میزان الاعتدال 2/422.
[5] ــ الثقات 8/345.
[6] ــ الجرح و التعدیل 2/2/56.
[7] ــ رجال النجاشی 2/20 جامع الرواة 1/484.
[8] ــ تنقیح المقال 2/182 اللهوف 25 الاغانی 14/217.
[9] ــ تنقیح المقال 2/182 معجم رجال الحدیث 10/187.
[10] ــ رجال النجاشی 2/20 جامع الرواة 1/484.*

دیگر منابع: رجال ابن داود 203 مجمع الرجال 3 / 283 منهج المقال 203 طرائف المقال 1/510 لسان المیزان 3/286 الذریعه 24/334 اختیار معرفة الرجال 338.

عبدالله ـ اسدی (در عصر امام کاظم(علیه السلام))

ابوعلی عبدالله بن غالب اسدی کوفی.

از مردمان کوفه بود1 و در زمره اصحاب امام باقر، امام صادق و امام کاظم(علیهم السلام)به شمار می رفت2 و از آن بزرگواران روایت کرده است.3 همچنین از محدثانی مانند پدرش غالب، جابر بن یزید، سعد اسکاف و ثابت ابومقدام روایاتی نقل کرده است.4 وی از محدثان مورد اعتماد امامیه بود و علاوه بر آن، فقیهی صاحب نام و شاعری برجسته به شمار می رفت.5 کسانی چون حسن بن محبوب6 و جمیل بن صالح7 از وی روایت کرده اند. بنابر روایتی که در رجال طوسی و کشّی آمده، ایشان مورد عنایت امام صادق(علیه السلام)بوده و آن حضرت درباره او فرموده: عبدالله از کسانی است که فرشته ای اشعار را به او القا می کند و من آن فرشته را می شناسم.8 در روایت دیگری از او نقل شده است که روزی بر امام صادق(علیه السلام) وارد شد و مرثیه ای در باب سیدالشهدا(علیه السلام) را خدمت حضرت خواند و حضرت را منقلب ساخت.9 آثار وی کتاب الحدیث10 و دیوان شعر می باشد.11

پی نوشت ها

[1] ـ رجال البرقی 17.
[2] ــ رجال الطوسی 131 و227 رجال ابن داود 209.
[3] ــ رجال النجاشی 2/24 خلاصة الاقوال 104.
[4] ــ معجم رجال الحدیث 10/274.
[5] ــ رجال النجاشی 2/24 التحریر الطاووسی 330.
[6] ــ رجال النجاشی 2/24.
[7] ــ الکافی 2/230.
[8] ــ رجال الطوسی 131 اختیار معرفة الرجال 339.
[9] ــ بحارالانوار 44/286.
[10] ــ الذریعه 6/345.
[11] ــ همان 9/693.*

دیگر منابع: جامع الرواة 1/499 منهج المقال 209 تنقیح المقال 2/202 جامع المقال 78 مستدرکات علم رجال الحدیث 5/67 الوجیزه 63.

عبدالله ـ اسدی (در عصر امام هادی(علیه السلام))

عبدالله بن محمد بن قیس اسدی (بجلی).

از محدثان شیعه بوده و از امام هادی(علیه السلام) روایت کرده است.1 ابوالمفضل محمد بن عبدالله شیبانی2 و عباد بن یعقوب رواجنی، از جمله کسانی هستند که از دانش وی بهره برده اند.3 وی کتابی دارد که از آن به کتاب الحدیث تعبیر شده و عباد بن یعقوب رواجنی (م 250 هـ ) راوی آن است.4 گویا ابوعبدالله محمد بن قیس اسدی یا بجلی که راوی امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) بود،5 پدر اوست.

پی نوشت ها

[1] ـ بحارالانوار 6/172.
[2] ــ همان.
[3] ــ الفهرست (طوسی) 106.
[4] ــ الذریعه 6/345.
[5] ــ رجال النجاشی 2/197 و 198.*

دیگر منابع: معجم رجال الحدیث 10/313 معالم العلماء 77 منهج المقال 211 تنقیح المقال 2/214 نقد الرجال 207 جامع الرواة 2/507 هدایة المحدثین 207 جامع المقال 011.