عبدالله بدهی های پدر را ضمانت کرد و مبلغ سی هزار درهم آن را پرداخت. پدرش او را دعا کرد و در نتیجه، اموال عبدالله ده برابر افزایش یافت و هنگامی که اموال او را قیمت گذاری کردند، بالغ بر سیصد هزار درهم بود.8 عبدالله دارای تألیفی به نام مجمع الانوار در تعبیر خواب بوده9 و تألیف دیگری به نام تعبیر الرؤیا در همین موضوع به وی منسوب است.10 تاریخ وفاتش به دست نیامد، ولی پس از مرگ پدرش در سال 110 هـ 11 زنده بوده است.

پی نوشت ها

[1] ـ الجرح و التعدیل 5/157.
[2] ــ تاریخ خلیفة بن خیاط 78 و 79.
[3] ــ المعارف 442.
[4] ــ الطبقات الکبری 7/193 تاریخ مدینة دمشق 56/134.
[5] ــ الجرح و التعدیل 5/157.
[6] ــ الذریعه 20/20 دائرة المعارف بزرگ اسلامی 3/736.
[7] ــ الطبقات الکبری 7/205 وفیات الاعیان 4/182.
[8] ــ الذریعه 20/20.
[9] ــ دائرة المعارف بزرگ اسلامی 3/736 الذریعه 20/20.
[10] ــ تاریخ بغداد 5/337 وفیات الاعیان 4/182.
[11] ــ الطبقات الکبری 7/193.*

دیگر منابع: ریحانة الادب 7/580 شذرات الذهب 1/138 تاریخ الاسلام 7/248.

عبدالله ـ بطل (در عصر امام کاظم(علیه السلام))

عبدالله بن قاسم حضرمی کوفی، معروف به بَطَل.

اهل کوفه1 و از اصحاب امام موسی کاظم(علیه السلام)2 بود و از محدثانی چون خالد جوان، حفص ابیض تمّار3 و عبدالله بن سنان4 روایت کرده است. کسانی چون محمد بن ابی عمیر،5 محمد بن خالد برقی6 و عبدالله بن عبدالرحمان7 از وی روایاتی نقل کرده اند. به گفته نجاشی و بسیاری از رجال نویسان، از محدثان واقفی مذهب و در نقل روایت ضعیف، غیرقابل اعتماد، غالی و دروغگو به شمار می رفت و روایات خود را از افراد غالی اخذ می کرد.8 او دارای کتاب الحدیث بوده است.9

پی نوشت ها

[1] ـ معجم رجال الحدیث 10/285.
[2] ــ رجال الطوسی 357 خلاصة الاقوال 236.
[3] ــ اختیار معرفة الرجال 326 و 378.
[4] ــ الکافی 5/513.
[5] ــ رجال النجاشی 2/30 مجمع الرجال 4/35.
[6] ــ الکافی 5/513.
[7] ــ رجال النجاشی 2/30.
[8] ــ همان رجال ابن داود 470.
[9] ــ الذریعه 6/345.*

دیگر منابع: جامع الرواة 1/500 نقد الرجال 254 تنقیح المقال 2/203 قاموس الرجال 6/104 الفهرست (طوسی) 106.

عبدالله ـ بغدادی (م قرن سوم هجری)

عبدالله بن محمد بن ابی العتاهیّه اسماعیل بن محمد بغدادی.

نواده ابوالعتاهیه، غزل سرای مشهور و از شاعران دوره اسلامی است.1 پدرش محمد (م244 هـ ) نیز فردی شاعر و زاهد بود.2 بنا بر نقل الندیم، مجموع اشعار عبدالله پنجاه ورقه بوده است.3 به اعتبار وفات پدرش، او هم از شاعران قرن سوم شمرده شده است. بیش از این اطلاعی از وی به دست نیامد.

پی نوشت ها

[1] ـ الفهرست (الندیم) 183.
[2] ــ تاریخ بغداد 2/35.
[3] ــ الفهرست (الندیم) 183.*

دیگر منابع: تاریخ التراث العربی 2/4/96 ـ 99.

عبدالله ـ بلخی (م 295 هـ )

ابوعلی عبدالله بن محمد بن علی بن جعفر بلخی.

اهل بلخ بود و از قتیبة بن سعید، ابراهیم بن یوسف ماکیانی و هدیة بن عبدالوهاب حدیث آموخت و نقل کرد و ابوحامد بن شرقی نیشابوری و خراسانی ها از او روایت کرده اند. رجال نویسان اهل سنت او را محدثی ثقه و حافظ دانسته و در حدیث از بزرگان محسوب کرده اند. او در بغداد و نیشابور حدیث نقل می کرد. سال مرگ او را اواخر سال 295هـ ذکر کرده اند و آثار وی، کتاب هایی در تاریخ، عِلَل و غیر آن می باشد که نام آنها در منابع نیامده است.1

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ بغداد 10/93.*

دیگر منابع: شذرات الذهب 2/219 المنتظم 13/76 العبر 1/429 معجم المؤلفین 6/32 هدیة العارفین 1/442 تذکرة الحفاظ 2/690 سیر اعلام النبلاء 13/530 الاعلام 4/118 تاریخ الاسلام 22/182 مشایخ بلخ من الحنفیه 1/104.

عبدالله بن ادریس (م قرن سوم هجری)

ابوالفضل عبدالله بن ادریس.

از محدثان و مؤلفان امامیه بوده1 و با عبدالله بن ادریس اودی کوفی (115 ـ 192 هـ )2 متفاوت است و شاید فرزند ادریس بن عبدالله بن سعد اشعری قمی و از اصحاب امام صادق و امام رضا(علیهما السلام)بوده باشد.3 او از محمد بن سنان (م220 هـ ) روایت کرده است.4