معلی بن محمد،5 اسماعیل بن محمد بصری6 و عباد بن یعقوب رواجنی7 (م250هـ ) از عبدالله بن ادریس روایت کرده اند. او دارای کتاب یا کتاب الحدیث بوده که ابواسحاق ابراهیم بن سلیمان خزاز آن را روایت کرده است.8 با توجه به اساتید و شاگردانش، وی از رجال قرن سوم به شمار آمده است.

پی نوشت ها

[1] ـ الفهرست (طوسی) 105.
[2] ــ الانساب 3/152.
[3] ــ معجم رجال الحدیث 3/174.
[4] ــ رجال النجاشی 2/211.
[5] ــ الکافی 1/272 و 418.
[6] ــ مختصر بصائر الدرجات 2.
[7] ــ مقاتل الطالبیین 242.
[8] ــ الفهرست (طوسی) 105 الذریعه 6/344.*

دیگر منابع: جامع الرواة 1/471 معالم العلماء 68 نقد الرجال 194 مجمع الرجال 3/265 هدایة المحدثین 100 منهج المقال 199 قاموس الرجال 6/250 منتهی المقال 4/158 تنقیح المقال 2/168 مستدرکات علم الرجال 4/481 معجم رجال الحدیث 10/109.

عبدالله بن هُلَیل (در عصر امام هادی(علیه السلام))

عبدالله بن هُلَیل.

نام پدرش هُلَیل (مصغر هلال) است. وی را جزء اصحاب امام هادی(علیه السلام) دانسته اند. او فطحی مذهب بود، اما با معجزه ای که از آن امام دید، به مذهب امامیه روی آورد1 و وقتی علتش را پرسیدند، در جواب گفت: من برای پرسش در این موضوع خدمت آن حضرت شرفیاب شدم که به طور اتفاقی او را در یک راه باریک و تنگی ملاقات نمودم و زمانی که به من نزدیک شد، چیزی روی سینه من انداخت. دیدم تکّه کاغذ کوچکی است که روی آن نوشته شده بود: «ما کان هنالک ولا کذلک»2 ای ابن هُلَیل، عبدالله افطح که تو شیعه اش هستی، نه در مقام امامت است و نه مستحق امامت.3 احمد بن محمد بن عبدالله، محمد بن عبدالله بن هلیل و دیگران از او روایت نقل کرده اند.4 او دارای کتابی حدیثی بوده که فرزندش محمد آن را روایت کرده است.5

پی نوشت ها

[1] ـ قاموس الرجال 6/655.
[2] ــ الکافی 1/355.
[3] ــ مرآة العقول 4/105.
[4] ــ معجم رجال الحدیث 10/374.
[5] ــ رجال النجاشی 2/37.*

دیگر منابع: رجال ابن داود 115 نقد الرجال 209 تنقیح المقال 2/223 منهج المقال 214 مستدرکات علم رجال الحدیث 5/129 جامع الرواة 1/516 بحارالانوار 50/184.

عبدالله ـ بیاع الوشی (در عصر امام صادق(علیه السلام))

ابوشبل عبدالله بن سعید بیاع الوشی اسدی کوفی.

او را به سبب خرید و فروش نوعی پیراهن یا نوعی پیراهن منقوش، بیاع الوشی لقب داده اند. وی از محدثان مورد اعتماد شیعه و شاگرد امام صادق(علیه السلام) و استاد افرادی چون علی بن نعمان،1 صفوان2 و عبدالله بن جبله بود. او دارای اثری به نام کتاب الحدیث است.3

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/25. 2 ـ هدایة المحدثین 203. 3 ـ الذریعه 6/308.

دیگر منابع: رجال النجاشی 2/444 الفهرست (طوسی) 191 خلاصة الاقوال 111 معالم العلماء 139 رجال ابن داود 205 نقد الرجال 199 ایضاح الاشتباه 237 منهج المقال 204 جامع الرواة 1/485.

عبدالله ـ تمیمی (در عصر امام جواد(علیه السلام))

عبدالله بن محمد بن علی بن عباس بن هارون تمیمی رازی.

از اصحاب و یاران امام جواد(علیه السلام) بود1 و از امام رضا(علیه السلام)روایت کرده و فرزندش حسن بن عبدالله از او روایت نقل کرده است. او محدث شیعی امامی بود. درباره منزلت روایی او اظهارنظری نشده است. اثری به نام نسخة الرضا(علیه السلام) از او بر جای مانده که چنان که از نامش پیداست، آن را از امام رضا(علیه السلام)نقل کرده است.2 برخی از رجال شناسان معتقدند که روایات این کتاب در عیون اخبار الرضا(علیه السلام)آمده است.3 گفتنی است که روایات منقول از عبدالله بن محمد تمیمی در کتاب عیون که پسرش حسن بن عبدالله نقل کرده، به 37 عدد می رسد.4

پی نوشت ها

[1] ـ رجال الطوسی 404.
[2] ــ رجال النجاشی 2/33.
[3] ــ مستدرکات علم رجال الحدیث 5/99.
[4] ــ عیون اخبار الرضا(علیه السلام) 2/64 ـ 68.*

دیگر منابع: الذریعه 24/150 تنقیح المقال 2/214 قاموس الرجال 6/590 جامع الرواة 1/506 معجم رجال الحدیث 10/310 طرائف المقال 1/322 نقد الرجال 207 مجمع الرجال 4/50 حاوی الاقوال 4/96 منهج المقال 211 رجال ابن داود 212.

عبدالله ـ تمیمی (217 ـ 276 هـ )

ابوالعباس عبدالله بن احمد بن طالب تمیمی اغلبی.

در سال 217هـ در قیروان به دنیا آمد.1 پس از طی دوره ای به