الحدیث 10/131 و 133.
[4] ــ رجال النجاشی 2/13.
[5] ــ الفهرست (طوسی) 189.*

دیگر منابع: رجال البرقی 49 الفهرست (طوسی) 157 اختیار معرفة الرجال 193، 340 و 699 تنقیح المقال 2/172 جامع الرواة 1/476 الذریعه 4/308، 10/84، 12/42، 15/173، 23/219 خلاصة الاقوال 237 رجال ابن داود 200 منهج المقال 200 مستدرکات علم رجال الحدیث 4/497 هدیة العارفین 1/439 الاعلام 4/76 نضد الایضاح 189 معجم المؤلفین 6/39 دائرة المعارف الشیعیة العامه 12/280 معالم العلماء 67 مجمع الرجال 3/270 توضیح المقال 293.

عبدالله ـ کنانی

عبدالله ـ کنانی (م 240 هـ )

ابوعمرو عبدالله بن سعید بن حنّان (حیّان) بن ابجر کنانی کوفی.

خاندان وی ساکن کوفه، و همگی به طبابت مشغول بودند. عبدالله نیز ساکن کوفه و طبیب بود. او علاوه بر طبابت، محدثی ثقه و از بزرگان شیعه به شمار می رفت.1 اینکه او را صحابی امام صادق(علیه السلام)برشمرده اند تا اندازه ای دور از ذهن است، مگر اینکه معمر باشد.2 او از پدرانش حدیث نقل کرده و یونس بن عبدالرحمان نیز از او روایت نقل می کند. او در سال 240 هـ از دنیا رفت. کتاب الدیات اثر اوست که روایات آن را از اجدادش نقل کرده و آن را بر امام رضا(علیه السلام) عرضه داشت. کتاب او در بین اصحاب به کتاب عبدالله بن ابجر مشهور بوده است.3

پی نوشت ها

[1] ـ قاموس الرجال 6/381.
[2] ــ تنقیح المقال 2/161.
[3] ــ رجال النجاشی 2/14.*

دیگر منابع: جامع الرواة 1/485 هدیة العارفین 1/440 معجم رجال الحدیث 10/196 الذریعه 8/286 مستدرکات علم رجال الحدیث 5/24 خلاصة الاقوال 204 رجال ابن داود 119 معجم المؤلفین 6/58 الوجیزه 62 تنقیح المقال 2/185 نضد الایضاح 191 ایضاح الاشتباه 349 مجمع الرجال 3/286 هدایة المحدثین 203.

عبدالله ـ کوفی (در عصر امام صادق(علیه السلام))

عبدالله بن عطاء بن ابی ریاح کوفی.

از محدثان شیعه و استاد محمد بن موسی خوراء1 و عمر بن زیاد بود.2 روایات کمی نقل کرده3 و دارای اثری به نام کتاب الحدیث بوده است.4 مرحوم کشّی در کتاب رجال خود از قول نصر بن صباح می گوید که عطاء بن ابی ریاح صاحب سه فرزند بوده که یکی از آنها به نام عبدالله فردی شریف و بزرگوار و از اصحاب امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) بوده است،5 ولی علامه حلی نصر بن صباح را ضعیف دانسته و کلام او را مورد اعتماد نمی داند.6

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/32.
[2] ــ میزان الاعتدال 2/461.
[3] ــ رجال النجاشی 2/32.
[4] ــ الذریعه 6/345.
[5] ــ اختیار معرفة الرجال 215.
[6] ــ خلاصة الاقوال 107.*

دیگر منابع: الفهرست (طوسی) 104 معالم العلماء 76 رجال ابن داود 208 تنقیح المقال 2/198 نقد الرجال 202 منهج المقال 208 جامع الرواة 1/497 هدایة المحدثین 204 جامع المقال 109 معجم رجال الحدیث 10/255.

عبدالله ـ کوفی (در عصر امام کاظم(علیه السلام))

ابومحمد عبدالله بن وضّاح کوفی، معروف به ابنوضّاح.

از موالی و اهل کوفه بود1 و در زمره اصحاب امام کاظم(علیه السلام)2 به شمار می رفت و از آن حضرت روایت کرده است3 و نیز از محدثانی چون ابوبصیر4 و داود حمار5 روایاتی نقل کرده است. راویانی چون سلیمان بن داود،6 علی بن حسن طاطری7 و حسن بن علی بن ابی حمزه8 از وی روایت کرده اند. او از محدثان شیعه و فردی مورد اعتماد و از دوستان و یاران ابوبصیر بود و به جهت ایشان معروف گردید.9 وی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که از آن جمله کتاب الصلاة10 و کتاب التفسیر است.11

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/10.
[2] ــ رجال الطوسی 355.
[3] ــ الکافی 7/430 معجم رجال الحدیث 10/365.
[4] ــ اختیار معرفة الرجال 174 رجال النجاشی 2/10. 5 ـ معجم رجال الحدیث 10/64. 6 ـ جامع الرواة 1/514. 7 ـ همان رجال النجاشی 2/11. 8 ـ الکافی 7/430 تنقیح المقال 2/222. 9 ـ رجال ابن داود 215 خلاصة الاقوال 110.
[10] ــ جامع الرواة 1/514 رجال النجاشی 2/10.
[11] ــ الفهرست (طوسی) 193 معالم العلماء 142.

دیگر منابع: اعیان الشیعه 2/274 الذریعه 15/57 الوجیزه 50 حاوی الاقوال 2/90.

عبدالله ـ مأمون (170 ـ 218 هـ )

ابوعباس (ابوجعفر) عبدالله بن هارون بن مهدی مأمون عباسی.

هفتمین خلیفه عباسی و فرزند هارون الرشید (خلافت 170 ـ