النقض علی علی بن اسباط الفطحی14 الخصال و حدیث الاشعریه.15

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/74.
[2] ــ اختیار معرفة الرجال 548.
[3] ــ مناقب آل ابی طالب 4/350.
[4] ــ رجال الطوسی 381، 403 و 417.
[5] ــ رجال النجاشی 2/74.
[6] ــ اختیار معرفة الرجال 107 و 245.
[7] ــ جامع الرواة 1/604.
[8] ــ رجال النجاشی 2/75.
[9] ــ معجم المؤلفین 7/247.
[10] ــ رجال النجاشی 1/342.
[11] ــ الفهرست (طوسی) 88.
[12] ــ رجال النجاشی 2/75 و 76.
[13] ــ الفهرست (طوسی) 88.
[14] ــ الذریعه 16/256 و 24/289.
[15] ــ معالم العلماء 63.*

دیگر منابع: رجال ابن داود 251 خلاصة الاقوال 92 تنقیح المقال 2/310 مراقد المعارف 2/87 مستدرکات علم رجال 5/487 حاوی الاقوال 2/54 رجال البرقی 55.

علی ـ بجلی (در عصر امام رضا(علیه السلام))

ابوالحسن علی بن حسن بن رباط بجلی کوفی.

این شخص غیر از علی بن رباط صحابی امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) می باشد.1 علی بن حسن اهل کوفه2 و از اصحاب و یاران امام رضا(علیه السلام)بود3 و از کسانی مانند ابن مسکان، ابوساره و حریز روایت نمود. حسن بن محمد بن سماعه، حسن بن محبوب، معاویة بن حکیم و صالح بن ابی حماد از او روایت کرده اند.4 بجلی از محدثان موثق شیعه بود و کتاب الصلاة اثر وی می باشد که حسن بن محمد بن سماعه حضرمی از آن خبر داده است.5

پی نوشت ها

[1] ـ تنقیح المقال 2/277 معجم رجال الحدیث 11/327.
[2] ــ خلاصة الاقوال 100.
[3] ــ رجال الطوسی 384.
[4] ــ جامع الرواة 1/567 و 568.
[5] ــ رجال النجاشی 2/71.*

دیگر منابع: الفهرست (طوسی) 90 معالم العلماء 63 رجال ابن داود 239 الذریعه 18/58 منهج المقال 229 نقد الرجال 230 قاموس الرجال 7/407 اختیار معرفة الرجال 384 مستدرکات علم رجال الحدیث 5/334 الوجیزه 71 مجمع الرجال 4/179.

علی ـ بردعی (زنده در قرن دوم هجری)

علی بن محمد بردعی عبیدی.

از محمد بن حسن بن عبدالله جعفری1 در شهر بصره روایت نقل کرده است2 که این نقل را دلیل ضعف راوی به شمار آورده اند. از او کتاب زیج باقی مانده است.3 تاریخ وفاتش به دست نیامد، ولی استاد او محمد جعفری از امام صادق(علیه السلام)روایت کرده است،4 بنابراین سال درگذشت عبیدی در قرن دوم یا سوم بوده است.

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/201.
[2] ــ معجم رجال الحدیث 15/227.
[3] ــ مستدرکات علم رجال الحدیث 5/439.
[4] ــ منهج المقال 291.*

دیگر منابع: تنقیح المقال 3/104 رجال ابن داود 505 نقد الرجال 300 جامع الرواة 2/94 معجم رجال الحدیث 12/128.

علی ـ برقی (م 245 هـ )

ابومحمد علی بن محمد بن عمار برقی.

از شعرایی بود که در وصف اهل بیت(علیهم السلام) آشکارا قصاید نیکویی می سرود. او را بیشتر به خاطر قصیده نونیه اش می شناسند، زیرا وی نزد متوکل عباسی (خلافت 232 ـ 247 هـ ) رفت و این قصیده را که در مدح و ستایش اهل بیت(علیه السلام) بود، برای او خواند. متوکل غضبناک شد و دستور داد تا زبان این شاعر را قطع کنند و دیوانش را آتش بزنند و او به واسطه اینکه زبانش را قطع کردند، چند روزی بیشتر زنده نماند و در سال 245 هـ درگذشت.1 ابن شهر آشوب نیز به ابیاتی از این شعر اشاره کرده است.2 برقی صاحب دیوان شعری بوده که از بین رفته است.3

پی نوشت ها

[1] ـ الغدیر 4/140.
[2] ــ مناقب آل ابی طالب 2/27.
[3] ــ معالم العلماء 148.*

دیگر منابع: الذریعه 9/746 اعیان الشیعه 8/328.

علی ـ بزرج (م حدود 300 هـ )

ابوالحسن علی بن محمد بزرج (بزرگ) کوفی حنّاط.

مشهور به علی بن ابی صالح و از مردمان کوفه بود و چنان که در رجال نجاشی آمده، حنّاط بوده است و به گندم فروشی اشتغال داشت. در نسخه ای از رجال نجاشی از وی به عنوان خیّاط یاد شده است. به هر حال به باور نجاشی وی محدثی غیرقابل قبول و دارای اعتقاداتی سست بود، بدین جهت او را در زمره راویان ضعیف برشمرده است.1 بزرج از عمرو بن یسع روایت کرده و جعفر بن احمد بن یوسف ازدی از محدثان قرن چهارم از او روایت نقل کرده است.2 شیخ طوسی نام وی را در زمره کسانی که از امامان معصوم(علیهم السلام) روایت نکرده اند، ذکر