دیگر منابع: معجم المؤلفین 7/90 لغت نامه دهخدا 10/14265.

علی ـ بغوی (حدود 190 ـ 287 هـ )

ابوالحسن علی بن عبدالعزیز بن مرزبان بن سابور بغدادی بغوی جوهری.

اهل بغداد و فردی موثق بود1 و در حدود 190 هـ متولد شد و سپس در مکه اقامت گزید.2 از ابونعیم، عفّان و عاصم بن علی روایت کرده و محدثانی چون عبدالمؤمن بن خلف نسفی، ابوالقاسم طبری و ابوعلی حامد رخّاء از او روایت نمودند. ابوالحسن قرائات را از ابی عبید قاسم بن سلام فرا گرفت.3 نقل است که وی به خاطر فقری که دچارش بود، با مبلغی که از گفتن حدیث دریافت می کرد، ارتزاق می نمود.4 رجال نویسان اهل سنت او را در نقل حدیث راستگو دانسته اند.5 بغوی سرانجام به سال 287 هـ6 در مکه وفات یافت.7 المسند8 و نوشته ای در حدیث تألیف اوست9 و ممکن است هر دو نوشته یکی باشد.

پی نوشت ها

[1] ـ الثقات 8/477.
[2] ــ سیر اعلام النبلاء 13/348.
[3] ــ تاریخ الاسلام 21/227.
[4] ــ لسان المیزان 4/241.
[5] ــ الجرح و التعدیل 6/196.
[6] ــ الفهرست (الندیم) 78.
[7] ــ الثقات 8/477.
[8] ــ الوافی بالوفیات 21/245.
[9] ــ تاریخ التراث العربی 1/314.*

دیگر منابع: معجم الادباء 14/11 شذرات الذهب 2/193 میزان الاعتدال 3/143 النجوم الزاهره 3/121 معجم المؤلفین 7/127 الاعلام 4/300.

علی بن ابی صالح علی ـ بُزُرج علی بن ابی کثیر (زنده در قرن دوم هجری)

علی بن ابی کثیر در زمان زمامداری منصور دوانیقی (136 ـ 158 هـ ) می زیست و مملوک خاندان بنی اسد و بنی تیم اللات بن ثعلبه بود.1 در عصر خود شاعری خلاّق و صاحب اشعاری فراوان و نیکو به شمار می آمد و با اشعار خود ابن مقفّع و دیگران را مدح می کرد. او کاتب ابوبحیر اسدی، استاندار اهواز نیز بود. برخی از رجال نویسان وی را جوانمردی شرابخوار شمرده اند.2 او دارای پنجاه ورقه شعر است.3

پی نوشت ها

[1] ـ معجم الشعراء 119 و 120.
[2] ــ همان تاریخ التراث العربی 2 / 3 / 250.
[3] ــ الفهرست (الندیم) 188.*

علی بن ثابت علی ـ انصاری علی بن صلت (زنده در قرن سوم هجری)

علی بن صلت.

از محدثان مورد اعتماد و موثق شیعه1 بوده و راویانی همچون محمد بن خالد برقی،2 احمد بن محمد بن خالد برقی،3 حسین بن سعید اهوازی، محمد بن جمهور عمی، احمد بن محمد بن عیسی و نضر بن سوید از جمله شاگردان وی به شمار می روند.4 از او یک اثر به نام کتاب الحدیث بر جای مانده است.5 تاریخ وفات وی مشخص نیست، ولی چون احمد برقی (م 280 هـ ) از او روایت کرده است، علی بن صلت را می توان از رجال قرن سوم دانست.

پی نوشت ها

[1] ـ هدایة المحدثین 117.
[2] ــ الفهرست (طوسی) 96.
[3] ــ هدایة المحدثین 117.
[4] ــ جامع الرواة 1/587.
[5] ــ الذریعه 6/350.*

دیگر منابع: معالم العلماء 68 رجال ابن داود 245 منهج المقال 234 تنقیح المقال 2/293 نقد الرجال 237 معجم رجال الحدیث 12/64.

علی بن عمرو (م قرن سوم هجری)

علی بن عمرو از محدثان امامیه بوده و کتابی داشته که احمد برقی آن را روایت کرده است.1 تفرشی احتمال داده است که وی همان علی بن عمرو عطّار قزوینی باشد.2 سال وفات علی روشن نیست، اما با توجه به اینکه برقی (م280 هـ ) راوی اوست، وفات او را نیز در قرن سوم می توان تخمین زد.

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/117.
[2] ــ نقد الرجال 240.*

دیگر منابع: معجم رجال الحدیث 2/103 جامع الرواة 1/594 تنقیح المقال 2/300.

علی ـ تمیمی (زنده در قرن دوم هجری)

ابوالحسن علی بن زیاد تمیمی.

با دو زبان عربی و فارسی آشنایی کامل داشت و از مترجمان