عمار بن ابی الاحوص یکی دانسته اند.5 او دارای کتاب الحدیث6 بوده که عبیس بن هشام ناشری از آن خبر داده است.7

پی نوشت ها

[1] ـ رجال البرقی 36.
[2] ــ معجم رجال الحدیث 12/248.
[3] ــ جامع الرواة 1/611.
[4] ــ تنقیح المقال 2/317.
[5] ــ طرائف المقال 1/335 و535.
[6] ــ الذریعه 6/352.
[7] ــ رجال النجاشی 2/138.*

دیگر منابع: قاموس الرجال 7/94 نقد الرجال 247 منهج المقال 242 رجال ابن داود 255 ریحانة الادب 7/319 الکافی 1/430 مجمع الرجال 4/242.

عمار ـ تغلبی (م 267 هـ )

ابویاسر عمار بن رجاء تغلبی استرآبادی.

اهل استرآباد1 و ساکن گرگان بود.2 تغلبی را متدین، عابد، زاهد و فاضل و در نقل روایت موثق شمرده اند که در 28 سالگی برای کسب علم و دانش به مسافرت رفت3 و از محدثانی چون زید بن هارون و محمد بن بشر بغدادی روایت کرد و افرادی مانند عبدالملک بن عدی بن محمد و احمد بن محمد بن مطرف استرآبادی از او روایت نمودند.4 ابن ابی یعلی وی را در شمار محدثان حنبلی یاد کرده است.5 وی پس از عمری طولانی به سال 267 هـ در گرگان وفات یافت6 و دارای مسندی در حدیث است که به مسند تغلبی شهرت دارد.7

پی نوشت ها

[1] ـ الثقات 8/519.
[2] ــ ایضاح المکنون 2/481
[3] ــ سیر اعلام النبلاء 13/35.
[4] ــ تاریخ الاسلام 20/140.
[5] ــ طبقات الحنابله 1/247.
[6] ــ تذکرة الحفاظ 2/561.
[7] ــ ایضاح المکنون 2/481.*

دیگر منابع: المنتظم 12/214 طبقات علماء الحدیث 2/253 الاعلام 5/36 تاریخ جرجان 534 معجم المؤلفین 7/268 الجرح و التعدیل 6/395 الخصال 220 الامالی (صدوق) 443.

عمار ـ دهنی (م 133 هـ )

ابومعاویه عمار بن معاویة بن اسلم دهنی عبدی کوفی بجلی، بیّاع السابری.

از موالی حکم بن نفیل،1 اهل کوفه2 و از قبیله بنی دهن بود.3 عمار از یاران و راویان امام صادق4 و امام باقر(علیهما السلام) بود و از سعید بن جبیر، حکم بن عتیبه و مالک بن عمیر نیز روایت نموده است. روایتگرانی مانند فرزندش معاویه، شعبة بن حجاج، سفیان بن عینه، عبدالله بن شبرمه و عمر بن سعید ثوری5 از وی روایت نموده اند. وی از فقها6 و بزرگان شیعه و از جمله کسانی است که فقه را از ائمه(علیهم السلام)روایت کرده اند.7 رجال نویسان او را صدوق8 و از افراد مورد اعتماد به شمار آورده اند.9 وی به سال 133 هـ درگذشت.10 کتاب الحدیث اثر وی می باشد.11

پی نوشت ها

[1] ـ تهذیب الکمال 21/208.
[2] ــ الثقات 5/268.
[3] ــ تنقیح المقال 2/317.
[4] ــ رجال الطوسی 250 تنقیح المقال 2/318.
[5] ــ تهذیب الکمال 21/208.
[6] ــ قاموس الرجال 7/95.
[7] ــ الفهرست (الندیم) 275.
[8] ــ تقریب التهذیب 2/48.
[9] ــ الجرح و التعدیل 6/390 میزان الاعتدال 3/170.
[10] ــ سیر اعلام النبلاء 6/138.
[11] ــ الذریعه /352.*

دیگر منابع: شذرات الذهب 1/191 التاریخ الکبیر 7/28 تاریخ یحیی بن معین 1/239 تاریخ الاسلام 8/500 تاریخ ابی زرعه 1/479 و 552 خلاصة تهذیب تهذیب الکمال 7/406 منهج المقال 242 طرائف المقال 1/536 نقد الرجال 247 معجم رجال الحدیث 12/252.

عمّار ـ ساباطی

عمّار ـ ساباطی (زنده در قرن دوم هجری)

ابوالفضل عمار بن موسی ساباطی کوفی.

اهل کوفه بود و در مدائن می زیست.1 نجاشی عمار را در جرگه موالی دانسته و او و دو برادرش، قیس و صباح را از محدثان موثق برشمرده است که همگی از امام صادق و امام کاظم(علیهما السلام)روایت کرده اند.2 شیخ طوسی نیز عمار را در شمار اصحاب امام صادق و امام کاظم(علیهما السلام) آورده است.3 ساباطی علاوه بر امامان معصوم(علیهم السلام) از فردی به نام سلیمان بن خالد نیز روایاتی دارد.4 بسیاری از رجال شناسان شیعه ضمن توثیق عمار، او را فطحی مذهب دانسته اند.5 گویند که فرقه عمّاریه منسوب به وی است.6 ایشان دارای راویان و شاگردانی بود که از آن میان می توان به کسانی چون مصدق بن صدقه7 و مروان بن مسلم اشاره کرد.8

برخی، روایات او را ضعیف و غیرقابل قبول دانسته اند،9 اما شیخ مفید ضمن آنکه وی را از فقهای اصحاب امام صادق(علیه السلام)برشمرده، می نویسد که عمار از فقهای صاحب فتوا و از مراجع حلال و حرام شریعت بوده و سنت پیامبر(صلی الله علیه وآله) به دست وی و امثال وی ترویج و گسترش یافته و هیچ طعن و سرزنشی در موردش وارد نشده است.10 همچنین کشّی روایتی از امام کاظم(علیه السلام) نقل کرده که فرمود: من از