كتابيان گفتند باشيد يهودى يا ترسا تا راه بحق يابيد (اى پيغمبر) بگو (نه يهودى مىشوم و نه ترسا) بلكه آئين ابراهيم را كه از همه دينها بدين اسلام گرائيده بود (پيروى مىكنيم) و او از مشركان نبود (135) (اى مسلمانان) بگوئيد گرويديم بخدا و آنچه فرود آمده است بسوى ما و آنچه فرود آمده است به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباب (طوايفى كه هر كدام به يكى از فرزندان يعقوب منتهى مىشدند) و به كتابى كه داده شد به موسى و عيسى و به آنچه داده شده به پيامبران ديگر از نزد پروردگارشان هيچ جدائى نمىافكنيم ميان يكى از ايشان و ما فقط براى خدا گردن نهادهايم (136) پس اگر كتابيان ايمان آوردند مانند ايمان شما بخدا قطعا راه راست يافتند و اگر (از ايمان بخدا) روى برتافتند فقط ايشان در مقام مخالفتاند بزودى بازدارد ترا از آسيب ايشان و خدا و او شنوا داناست (137) رنگ خدائى را (كه آن اسلام است پيروى كنيد) و كيست نيكوتر از خدا از نظر دين و ما فقط خداى را پرستش گرانيم (138) (و نيز) بگو آيا محاجه مىكنيد با ما در باره (دين) خدا و حال آنكه او پروردگار ما و پروردگار شماست و براى ماست (پاداش) كارهاى ما و براى شماست (كيفر) كردارهاى شما و ما فقط او را مخلصانيم (در پرستش براى خدا شريك نمىگيريم) (139) آيا مىگوئيد (شما يهودان و ترسايان) كه ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط (پيغمبرزادگان) بودند (بر آئين) يهود يا (بر كيش) ترسا (اى پيامبر) بگو آيا شما داناتريد (به اديان پيمبران) يا خدا و كيست ستمكارتر از آنكس كه بپوشد گواهى را كه نزد اوست از جانب خدا (شهادتى كه تحمل كرده كتمان كند) و نيست خدا بيخبر از آنچه مىكنيد (140) اين (ابراهيم و فرزندانش) گروهى بودند كه در گذشتند به سود ايشانست آنچه كسب كردهاند و براى شما (يهودان) است آنچه كسب كردهايد و مسئول نخواهيد شد (شما در روز حساب) از آنچه ايشان مىكردند (141)