بهنام خداوند گستردهمهر مهربان سوگند به خورشيد و تابش آن، (1) و سوگند به ماه چون از پى خورشيد رود، (2) و سوگند به روز چون زمين را روشن كند، (3) و سوگند به شب چون زمين را فراگيرد، (4) و سوگند به آسمان و به آن مقتدرى كه آن را بنا كرد، (5) و سوگند به زمين و به آن قدرتى كه آن را بگسترد، (6) و سوگند به نفس آدمى و آن قدرتمند حكيمى كه آن را موزون ساخت و سامان بخشيد، (7) و گنهكارى و تقواپيشگىاش را به آن الهام كرد، (8) به همه اينها سوگند كه هركس نفس خود را به وسيله تقوا رشد داد به سعادت رسيد. (9) و هر كس آن را با گناه پروريد ناكام ماند. (10) به فرجام ثموديان بنگريد تا عاقبت گناه را دريابيد. قوم ثمود در اثر طغيانشان پيام الهى را دروغ انگاشتند. (11) آنگاه كه تيرهبختترينشان برانگيخته شد تا ناقه الهى را پى كند. (12) پس صالح فرستاده خدا به آنان ابلاغ كرد كه ناقه خدا و آب خوردنش را واگذاريد و مانع آن نشويد. (13) ولى قومش او را تكذيب كردند و ناقه را كشتند؛ پس پروردگارشان آنان را به سزاى گناهشان به عذابى فروگرفت و با خاك يكسانشان ساخت. (14) و از فرجام كارى كه كرد باكى ندارد. (15) سوره ليل/ 92 بهنام خداوند گستردهمهر مهربان سوگند به شب آنگاه كه روز را بپوشاند، (1) و سوگند به روز آنگاه كه پديدار گردد، (2) و سوگند به آن قدرتى كه نر و ماده را آفريد، (3) كه تلاشهاى شما گوناگون است. (4) امّا آنكس كه براى رضاى خدا از مال خود بخشيد و تقوا پيشه كرد، (5) و نيكوترين وعده خدا را در مورد انفاقكنندگان راست شمرد، (6) به زودى او را در اثر كارهاى شايستهاى كه انجام مىدهد براى ورود به بهشت آماده خواهيم ساخت و به آسايش و زندگى آسوده مىرسانيم. (7) و امّا آنكس كه از بخشش مال خود بخل ورزيد و با گردآورى ثروت در پى توانگرى بود، (8) و نيكوترين وعده خدا را دروغ شمرد، (9) به زودى او را براى دشوارى و عذاب آماده خواهيم ساخت. (10) و آنگاه كه بميرد و به هلاكت افتد، ثروتش براى او كارساز نيست. (11) ما اين حقايق را براى راهنمايى مردم بيان مىكنيم، چرا كه راهنمايى بندگان تنها بر عهده ماست. (12) و همانا جهان آخرت و سراى نخستين از آن ماست. (13) بدينسبب شما را از آتشى كه زبانه مىكشد، بيم دادم. (14)