84. و آنگاه را [به ياد آريد] كه از شما پيمانِ استوار گرفتيم كه: خون يكدگر مريزيد، و همدگر را از ديار خويش مرانيد، و شما پذيرفتيد، و خود گواهى بر آن داديد. 85. اينك اين شماييد كه يكدگر را مىكشيد، و گروهى از خود را از خانههايشان برون مىرانيد، و عليه آنان بر گناه و ستم همدست مىشويد، و اگر اسير شما شوند از آنان سربها مىخواهيد- با آنكه بيرون راندنشان بر شما حرام گرديده- آيا به بخشى از كتاب گرويده و به بخشى كفر مىورزيد؟ پس كيفر هر يك از شما كه چنين كند جز خوارى در زندگانى دنيا نخواهد بود، و در روز رستاخيز به سوى سختترين كيفر رانده مىشوند؛ و خدا ناآگاه نيست از آنچه كنيد. 86. اينانند كه زندگانى دنيا را به بهاى آخرت خريدهاند، پس نه كيفرشان كاسته مىگردد و نه يارى يابند. 87. همانا ما به موسى كتابِ [آسمانى] داديم، و از پسِ او پيامبرانى فرستاديم، و عيسى پسر مريم را معجزههاى آشكار بخشيديم، و او را با روحالقدس تقويت كرديم. پس چرا هرگاه پيامبرى چيزى نه به دلخواهتان آورد سركشى كرديد؛ گروهى را دروغين خوانديد و گروهى را كشتيد. 88. گفتند: دلهاى ما در پوشش است. [نه]، بلكه خدا بر ناباوريشان نفرينشان كرده؛ پس اندكى مىگروند.