نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 211
21. هرگاه مردم را پس از رنجى كه بدانان رسيده رحمتى بچشانيم، بناگاه در آيههاى ما نيرنگ مىزنند، بگو: نيرنگ خدا سريعتر است. و فرستادگانِ ما آنچه را نيرنگ مىزنيد، نگارند. 22. اوست كه شما را در خشكى و دريا مىگرداند، تا آنگاه كه در كشتى نشينيد و كشتى ايشان را با بادى خوش براند، و بدان شادمان شوند؛ بناگاه تندبادى بر آن وَزَد، و امواج از هر سو بر آنان تازد، و پندارند هم اكنون آنها را فرو گيرد؛ در آن حال پاكدلانه خدا را خوانند كه: اگر ما را از اين ميان برهانى، بىترديد از كسانى خواهيم بود كه سپاسگزارند. 23. پس، چون رهايىشان بخشد، به ناحق در زمين سركشى كنند. اى مردم! سركشىِ شما تنها به زيانِ شماست. اين بهرهاى از زندگانى دنياست، آنگاه بازگشتِ شما بر ماست؛ آنگاه آگاهتان مىسازيم از آنچه مىكرديد. 24. در حقيقت داستانِ زندگانى دنيا چونان آبى است كه از آسمان فرو فرستاديم، آنگاه گياه زمين- از آنچه مردم و چارپايان مىخورند- با آن در آميخت، تا آنجا كه زمين زيورهايش را به خود گرفت و زيبا شد، و ساكنان آن پنداشتند كه بر آن چيره گشتهاند؛ تا اينكه شبى يا روزى فرمانِ ما آمد، و آن را چون درو شده ساختيم، گويى ديروز چيزى نبوده است. ما اين گونه آيات را به روشنى بيان مىكنيم براى مردمى كه خردمندند. 25. خدا [شما را] به «سراى سلامت» مىخواند، و هر كه را خواهد به راهى راست رهنمون گردد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 211