نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 252
19. آيا كسى كه مىداند آنچه از سوى پروردگارت بر تو فرود آمده، حق است، همانند كسى است كه نابيناست؟ تنها خردمندانند كه پند مىگيرند. 20. همانان كه به عهد خدا وفا دارند و پيمان نمىشكنند. 21. و آنان كه بدانچه خدا به پيوستنش فرمان داده مىپيوندند، و از پروردگارشان پروا دارند، و از سختىِ حساب هراسانند. 22. و آنان كه براى دستيابى به خشنودى پروردگارشان شكيبايند، و نماز بپا مىدارند و از آنچه روزيشان كردهايم پنهان و آشكار مىبخشند، و بدى را با نيكى مىزدايند، اينانند كه سرانجامِ خوشى دارند. 23. باغهاى جاويدان كه آنان و پدران و همسران و فرزندانِ درستكارشان بدان درآيند، و فرشتگان بر آنان از هر درى آيند. 24. درود بر شما به خاطر آن شكيبايى كه ورزيديد. راستى را كه سراى خوشى داريد. 25. كسانى كه پيمانِ خدا را پس از بستنش مىشكنند، و آنچه را خدا به پيوستنش فرمان داده مىگسلند، و در زمين تباهى مىكنند، لعنت خدا بر آنان باد و فرجام بدى دارند. 26. خدا روزى را براى هر كه بخواهد گشاده و يا تنگ گرداند، ولى آنان به زندگانى دنيا شادند، با آنكه زندگانى دنيا در برابر آخرت جز بهرهاى ناچيز نمىباشد. 27. كافران گويند: چرا از سوىِ پروردگارش معجزهاى بر وى فرود نيامدهاست؟ بگو: در حقيقت اين خداست كه هر كه را خواهد گمراه، و هر كه را توبه كند به سوى خويش رهنمون مىگردد. 28. آنان كه گرويدهاند و دلهاشان با ياد خدا آرم مىگيرد. هان، با يادِ خداست كه دلها آرام مىگيرد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 252