182. پس، هر كه از وصيت كنندهاى بيم اجحاف يا ناروايى دارد، و بين آنان [/ ورثه] اصلاح برقرار سازد، بر وى گناهى نيست؛ و خدا آمرزگارى است كه مهر مىورزد. 183. اى مؤمنان! روزه بر شما نوشته شده چنان كه بر پيشنيانتان نوشته شده؛ باشد كه پارسا شويد. 184. روزهايى برشمرده؛ و هر يك از شما بيمار يا در سفر باشد، چند روزى از روزهاى ديگر [روزه بدارد]. و كسانى كه بر انجامش ناتوانند، در عوض بينوايى را غذا دهند؛ پس هر كه به ميل خود بر آن بيفزايد، براى وى نيكوتر است؛ و روزه دارى براى شما بهتر است، اگر دانيد. 185. ماه رمضان، كه در آن قرآن فرود آمدهاست- [كتابى] كه مردم را رهنما، و داراى دلايل آشكار هدايت، و جدا سازنده [حق از باطل] است- پس هر يك از شما كه اين ماه را دريابد، بايد آن را روزه بدارد، و هر كه بيمار يا در سفر باشد، شمارى از روزهاى ديگر را [روزه بدارد]. خدا براى شما آسانى مىخواهد، و دشوارى نمىخواهد. و بايد شمار [ايام روزه] را كامل كنيد، و خدا را به پاس اينكه راهنماييتان كرده بزرگش خوانيد، باشد كه سپاس بگزاريد. 186. هرگاه بندگانم، از تو درباره من پرسند، [بگو:] من نزديكم، و دعاى خواننده را چون خواندم پاسخ مىدهم. پس بايد فرمان مرا برند، و به من بگروند، باشد كه رَهْ يابند.