187. در شبهاى روزه، آميزش با همسرانتان براى شما حلال شدهاست. ايشان لباسى براى شما هستند، و شما لباسى براى ايشانيد. خدا مىدانست كه شما دل به خيانت داريد، پس از شما گذشت، و شما را بخشيد. اكنون با آنان درآميزيد، و آنچه را خدا براى شما مقرر داشته جوييد، و بخوريد و بياشاميد تا آنگاه كه رشته سپيدِ [پگاه] از رشته سياه [شب] نمودارتان گردد؛ آنگاه روزه را به شب برسانيد، و با همسرانتان در حالى كه در مساجد معتكف هستيد مياميزيد. اين حدود خداوند است؛ پس بدان نزديك نشويد، اين گونه خدا آياتش را براى مردم بيان مىدارد، باشد كه پارسا شوند. 188. اموال يكدگر را به ناروا نخوريد، و آن را به رشوت به حاكمان مدهيد تا بخشى از اموال مردم را به ناحق به چنگ آريد، با آنكه مىدانيد. 189. از تو درباره هلالها مىپرسند، بگو: آنها گاه شمارى براى مردم و [موسم] حج است. و نيكى آن نيست كه از پشت خانهها به درون آييد، نيكى آن است كه پرهيز پيشه شويد، و از در به خانهها آييد، و از خدا پروا گيريد، باشد كه رستگارى يابيد. 190. در راه خدا با كسانى كه با شما پيكار مىكنند، پيكار كنيد؛ و تجاوز مكنيد، كه خدا تجاوزكاران را دوست نمىدارد.