نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 316
65. [ساحران] گفتند: تو مىافكنى، يا ما نخستين كسى باشيم كه مىافكنيم، اى موسى؟ 66. گفت: شما درافكنيد. پس ناگهان ريسمانها و عصاهايشان، چنين مىنمود كه به سرعت مىخزند به زمين، در اثرِ جادوىِ آنها. 67. و در خود بيمى احساس كرد موسى. 68. گفتيم: بيم مدار كه تو خود برترى از آنها. 69. آنچه را در دستت دارى بيفكن، تا ببلعد ساختههاشان را؛ آنچه را ساختهاند نيرنگِ جادوگر است، و جادوگر رستگار نمىشود رود هر جا. 70. پس جادوگران به سجده درافتاده و گفتند: ما گرويديم به پرودگار هارون و موسى. 71. [فرعون] گفت: پيش از آنكه فرمانتان دهم به وى گرويديد؟ بىگمان او بزرگِ شماست كه جادو يادتان داده؛ بىترديد دستها و پاهاتان را از چپ و راست مىبرم، و بر تنه درختان خرما بر دارتان مىكشم، تا بدانيد شديدتر و پايدارتر است كيفر كدام يك از ما. 72. گفتند: ما هرگز تو را بر معجزاتى كه براى ما آمد، و بر آنكه ما را آفريده، برترى نخواهيم داد؛ هر چه خواهى كن؛ تو تنها فرمان مىرانى در زندگانىِ اين دنيا. 73. ما به پروردگارمان گرويديم، تا گناهانمان و آن جادويى كه ما را وادار بدان كردى بيامرزد. خدا بهتر است و همواره پابرجا. 74. هان، هر كه به نزدِ پروردگارش گناهكار رود، دوزخ براى اوست؛ نه مىميرد و نه مىزيد آنجا. 75. كسانى كه با ايمان به نزد او آيند، در حالى كه كارهاى شايسته كردهاند، براى آنهاست درجاتى والا: 76. باغهاى برين كه از فرودست آن جويباران جارى است، جاودانه در آن مانند، و اين است پاداشِ كسى كه گرايد به پاكيها.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 316