و رستگارى انسانها را نويد مىدهد از جهت اسلوب و آرايش نيز داراى ويژگىهايى به شرح زير است: 1. فصاحت و بلاغت پژوهش در زيبايىهاى لفظى و گفت و گو پيرامون شيوايى و فصاحت و بلاغت قرآن كريم در حقيقت همزمان و همزاد با نزول آن است، اعجاز هنرى قرآن همواره مورد توجه قاريان، مفسران، اديبان و نويسندگان جهان اسلام بوده و تاكنون دهها و بلكه صدها عنوان كتاب و رساله اختصاصى درباره صنايع لفظى و معنوى قرآن نظير: قصر و انشاء، ايجاز و اطناب، تشبيه و كنايه، حقيقت و مجاز، استعاره و مبالغه، قسم، استتباع، توجيه، تمليح، مماثلت، تجنيس، مطابقه، مساوات و نيز وزن و آهنگ و فواصل آيات الهى ارايه گرديده، امّا آنچه مورد اتفاق همه چهرههاى برجسته فن بديع و بيان عرب است، نظم بديع، بيان بليغ، و آواى اعجاز گونه قرآن است كه گزيدهاى از سخنان آنان را يادآور مىشويم: ابوالحسن على بن عيسى معروف به «رمّانى» (متوفاى سال 374 ه) دركتاب «النكت فى اعجاز القرآن» مىنويسد: بلاغت عبارت است از: رساندن معنى به قلب با نيكوترين لفظ، و عالىترين درجه آن از نظر نيكويى بلاغت قرآن است... قرآن نه تنها براى عرب بلكه براى عموم مردم معجزه است [1]. جاحظ كه يكى از پيشگامان علم بيان است در كتاب «الحيوان» مىنويسد: در كتاب نازل شده (آسمانى) چيزى كه ما را به صدق آن دلالت مىكند، نظم بديع آن است كه بندگان توان گفتن مانند آن را ندارند [2]. [1]. النكت فى اعجاز القرآن/ 22.. [2]. الحيوان، 1/ 1.