سوره اخلاص بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ- بنام خداوند بخشنده مهربان 1- قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ- بگو كه اوست خداى يگانه. 2- اللَّهُ الصَّمَدُ- خداوند بار، خداى همه خدايان. 3- لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ- نزاده و نزادند او را. 4- وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ- و نبوده و نيست او را همتا. تفسير ادبى و عرفانى بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ- بنام خداوندى يگانه و يكتا، در ذات يكتا، در صفات بىهمتا، از عيبها جدا، و خداوندى را سزا، داننده احكام و قضا، بزرگوارى بى چند و بى چون و چرا، بنده نوازى شايسته هر ثناء، احسان او قديم، فرمان او عزيز، پيمان او لطيف، ملك او بى زوال، پاك از عيب، دور از وهم و بيرون از قياس ... اللَّهُ الصَّمَدُ- صمد است كه بندگان را بدو نياز است و او را به كسى نيازى نيست، اميد عاصيان به فضل اوست، درمان دردها از كرم اوست، بى نوايان را شادى به جلال و جمال اوست، مبارك آن كسى كه مونسش نام اوست، عزيز آن كسى كه بهرهاش ياد اوست، شاد آن دل كه در بند اوست، پاك آن زبان كه در ذكر اوست، خوش زندگانى كسى كه روزگارش در مهر و محبت اوست. يكى به بهشت نازد يكى به دوست، و دوست بهره كسى است كه همتش همه اوست [1]. ترجمه پرفسور آربرى به زبان انگليسى مفسر ارجمند و نازكبين قرآن مرحوم آيتاللَّه طالقانى در تفسير خويش «پرتوى از قرآن» ذيل سوره مباركه اعلى مطالبى را در ارتباط با آهنگ قرآن و نيز ترجمهاى از قرآن مجيد به زبان انگليسى يادآور شدهاست كه به اجمال از نظر مىگذرانيم: [1]. تفسير ادبى و عرفانى خواجه عبداللَّه انصارى، انتشارات اقبال، 2/ 649..