نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 110
14 و از كسانى كه مىگفتند ما مسيحى هستيم پيمان گرفتيم آنگاه آنان بخشى از آنچه را كه به ايشان يادآورى شده بود به فراموشى سپردند ما هم ميان آنها تا روز رستخيز دشمنى و كينهجويى افكنديم و زودا كه خداوند آنان را از آنچه مىكردند آگاه كند. 15 اى اهل كتاب! فرستاده ما نزد شما آمده است كه بسيارى از آنچه را كه از كتاب (آسمانى خود) پنهان مىداشتيد براى شما بيان مىكند و بسيارى (از لغزشهاى شما) را مىبخشايد؛ به راستى، روشنايى و كتابى روشن از سوى خداوند نزد شما آمده است. 16 خداوند با آن (روشنايى) هر كسى را كه پى خشنودى وى باشد به راههاى بىگزند، راهنمايى مىكند و آنان را به اراده خويش [1] از تيرگى [2] ها به سوى روشنايى بيرون مىآورد و آنها را به راهى راست رهنمون مىگردد. 17 به راستى آنان كه گفتند خداوند همان مسيح پسر مريم است كافر شدند؛ بگو: اگر خداوند بخواهد مسيح پسر مريم و مادرش و همه آنان را كه روى زمينند هلاك گرداند كسى در برابر او چه اختيارى دارد؟ و فرمانفرمايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست [3] از آن خداوند است؛ هر چه را بخواهد مىآفريند و خداوند بر هر كارى تواناست. [1]. در اصل: به اذن خويش. [2]. «ظلمات» را، هر جا مفهومى طبيعى و مادّى داشته «تاريكىها» و هر جا مفهومى معنوى داشته است، «تيرگىها» ترجمه كردهام چنانكه «نور» را نيز، اگر الهى بوده است بسته به مورد، همان «نور» يا «فروغ» وگرنه روشنايى ترجمه كردهام. [3]. در اصل: ميان آن دو، است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 110