نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 111
18 و يهوديان و مسيحيان گفتند: ما فرزندان خداوند و دوستان اوييم؛ بگو: پس چرا شما را براى گناهانتان عذاب مىكند؟ خير، شما نيز بشرى هستيد از همان كسان كه آفريده است، هر كه را بخواهد مىبخشايد و هر كه را بخواهد عذاب مىكند و فرمانفرمايى آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست [1] از آن خداوند است و بازگشت (همگان) به سوى اوست. 19 اى اهل كتاب! فرستاده ما در دوره نيامدن فرستادگان، نزد شما آمده است در حالى كه (آيات الهى را) براى شما روشن مىگرداند تا نگوييد نويدبخش و بيمدهندهاى نزد ما نيامد، پس به راستى نويدبخش و بيمدهندهاى براى شما آمده است و خداوند بر هر كارى تواناست. 20 و ياد كن كه موسى به قوم خود گفت: اى قوم من! نعمت خداوند را بر خويش فرا ياد آوريد كه در ميان شما پيامبرانى برگمارد و شما را پادشاه كرد و چيزهايى به شما داد كه به هيچ كس از جهانيان نداده است. 21 اى قوم من! به سرزمين مقدّسى كه خداوند براى شما مقرّر فرموده است وارد شويد و واپس مگراييد كه زيانكار گرديد. 22 گفتند: اى موسى! در آنجا گروهى گردنكش [2] جاى دارند و تا آنان از آن بيرون نيايند ما درون آن نخواهيم رفت اما اگر از آنجا بيرون آيند ما درون مىرويم. 23 دو مرد از كسانى كه (از خداوند) مىترسيدند (و) خداوند بر آنان نعمت بخشيده بود گفتند: از در (اين شهر) بر آنان وارد شويد و هنگامى كه در آن درآييد شما پيروزيد و اگر مؤمنيد تنها بر خداوند توكل كنيد. [1]. در اصل: در ميان آن دو. [2]. جبّار (اگر صفت غير خداوند باشد): گردنكش (و اگر صفت خداوند باشد): كامشكن، بزرگوار- فرهنگ تازى به پارسى، ص 245.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 111