نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 115
42 گوش سپارندگان به دروغ و بسيار حرام [1] خوارند پس اگر به نزد تو آمدند ميان آنان داورى كن و يا از آنان رو بگردان؛ و اگر از ايشان رو بگردانى هرگز هيچ زيانى به تو نمىتوانند رساند [2] و اگر ميان آنان داورى كردى به داد داورى كن كه خداوند دادگران را دوست مىدارد. 43 چگونه تو را به داورى مىگيرند در حالى كه تورات نزد آنهاست كه در آن حكم خداوند (آمده) است! سپس، بعد از آن، روى مىگردانند و آنان مؤمن نيستند. 44 ما تورات را كه در آن رهنمود و روشنايى بود، فرو فرستاديم؛ پيامبران كه تسليم (خداوند) بودند و (نيز) دانشوران ربّانى و دانشمندان (توراتشناس) بنابر آنچه از كتاب خداوند به آنان سپرده شده بود و بر آن گواه بودند براى يهوديان داورى مىكردند؛ پس، از مردم نهراسيد و از من بهراسيد و آيات مرا ارزان مفروشيد؛ و آن كسان كه بنابر آنچه خداوند فرو فرستاده است داورى نكنند كافرند. [3] 45 و بر آنان در آن (تورات) مقرّر داشتيم كه: آدمى در برابر آدمى و چشم در برابر چشم و بينى در برابر بينى و گوش در برابر گوش و دندان در برابر دندان است و (نيز) زخمها قصاص دارند و هر كس از آن در گذرد كفّاره (گناهان) اوست و آن كسان كه بنابر آنچه خداوند فرو فرستاده است داورى نكنند ستمگرند. [4] [1]. مؤلف الميزان، «سحت» را رشوه معنى كرده است- الميزان، ذيل همين آيه. نيز- سورآبادى، ج 1، ص 567 (چاپ نشر نو). [2]. در اصل نمىرسانند. [3]. در اصل: پس آنانند كه كافرند. [4]. در اصل: پس آنانند كه ستمگرند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 115