نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 124
96 شكار دريا و خوراك آن بر شما حلال است تا شما و كاروانيان را بهرهاى باشد و شكار خشكى تا در احراميد بر شما حرام است و از خداوند كه به سوى وى گرد آورده مىشويد پروا كنيد. 97 خداوند، خانه محترم كعبه را (وسيله) برپايى (امور) مردم كرده است و (نيز) ماه حرام و قربانى (بىنشان) و قربانىهاى داراى گردنبند را؛ چنين است تا بدانيد خداوند آنچه را در آسمانها و زمين است مىداند و خداوند به هر چيز داناست. 98 بدانيد كه خداوند سخت كيفر و خداوند آمرزندهاى بخشاينده است. 99 بر پيامبر جز پيام رسانى نيست و خداوند آنچه را آشكار مىداريد و آنچه را نهان مىكنيد مىداند. 100 بگو ناپاك و پاك برابر نيستند حتى اگر بسيارى ناپاك، تو را به شگفتى آورد پس اى خردمندان! از خداوند پروا كنيد، باشد كه رستگار گرديد. 101 اى مؤمنان! از چيزهايى مپرسيد كه چون براى شما آشكار گردانند به اندوهتان مىافكند و اگر هنگامى كه قرآن فرو فرستاده مىشود از آنها بپرسيد براى شما روشن مىشود؛ خداوند از آن (پرسش) ها در گذشت؛ و خداوند آمرزندهاى بردبار است. 102 پيش از شما (نيز) گروهى آنها را پرسيدند سپس بدان كافر گرديدند. 103 خداوند هيچ (چيز ممنوعى چون) بحيره (- شتر ماده گوش بريده چند شكم زاده) و سائبه (- ماده شتر نذر بت شده) و وصيله (- ميش دوگانيك [1] نر و مادهزاده) و حامى (- شتر نر با ده نتاج) قرار نداده است اما كافران بر خداوند دروغ مىبافند و بيشتر آنان خرد نمىورزند. [1]. تعبير زيباى فارسى براى «دو قلو» رايج در زبان امروز مردم تاجيكستان.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 124