نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 140
95 خداوند شكافنده هسته و دانه است، زنده را از مرده بيرون مىآورد و بيرون آورنده مرده از زنده است، اين است خداوند پس چگونه (از حق) بازتان مىگردانند؟ 96 شكافنده بامداد پگاه است و شب را (براى) آرامش و خورشيد و ماه را (براى) شمارش برگمارده است؛ اين سنجش [1] (خداوند) پيروز داناست. 97 و او همان است كه ستارگان را براى شما آفريد تا در تاريكىهاى خشكى و دريا بدانها راه جوييد؛ به راستى اين آيات را براى گروهى كه دانشورند روشن (بيان) داشتهايم. 98 و اوست كه شما را از يك تن پديد آورد، آنگاه آرامشگاه و وديعه گاهى [2] است، اين آيات را براى گروهى كه درمىيابند روشن (بيان) داشتهايم. 99 و اوست كه از آسمان، آبى فرو فرستاد و با آن هرگونه روييدنى را برون آورديم آنگاه از آن جوانه سبزى بيرون كشيديم كه از آن دانههايى بر هم نشسته بيرون مىآوريم و از شكوفه خرما، خوشههايى دسترس [3] و باغستانهايى از انگور (بيرون مىآوريم) و زيتون را و انار را همگون و غير همگون (پديد مىآوريم)؛ به ميوه آن چون ثمر آورد و به رسيدن آن بنگريد! بىگمان در اينها براى گروه مؤمنان نشانههايى است. 100 و براى خداوند شريكهايى از پريان تراشيدند در حالى كه او آنان را آفريده است و (برخى ديگر) از بىدانشى براى او پسرانى و دخترانى برساختند؛ پاكا و فرا برترا كه اوست از آنچه (آنان) وصف مىكنند. 101 آفريننده [4] آسمانها و زمين است، چگونه او را فرزندى تواند بود در حالى كه او را همسرى نيست و همه چيز را آفريده است و او به هر چيزى داناست. [1]. تقدير: اندازه گرفتن، سرنوشت، فرمان خدا- فرهنگ تازى به پارسى، ص 209. [2]. استيداع: چيزى به وديعت فرا كسى دادن- مصادر اللغة، ص 329. [3]. يا: نزديك به هم. [4]. بديع: آفريننده، نوآفرين- فرهنگ تازى به پارسى، ص 129.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 140