نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 143
119 شما را چه مىشود كه از آنچه (در ذبح) نام خداوند بر آن برده شده است نمىخوريد در حالى كه (خداوند) آنچه را بر شما حرام كرده- جز آنچه از (خوردن) آن، ناگزير شده باشيد- برايتان روشن ساخته است [1]؛ و بىگمان بسيارى با هوا و هوسهايشان به نادانى (مردم را) گمراه مىكنند و به راستى پروردگار تو خود به (حال) تجاوزكاران داناتر است. 120 و گناه آشكار و پنهان را رها كنيد؛ كسانى كه دست به گناه مىزنند به زودى كيفر آنچه را كه انجام مىدادند [2] خواهند ديد. 121 و از چيزى كه (در ذبح) نام خداوند بر آن برده نشده است نخوريد؛ و آن به راستى نافرمانى (از خداوند) است و شيطانها بىگمان در ياران خويش مىدمند كه با شما چالش ورزند و اگر از آنان فرمانبردارى كنيد به يقين مشرك خواهيد بود. 122 و آيا (داستان) آن كس كه (به دل) مرده بود و زندهاش كرديم و براى او فروغى پديد آورديم كه با آن در ميان مردم راه مىرود، چون داستان كسى است در تيرگىها كه از آنها بيرون آمدنى نيست؟ بدينگونه آنچه كافران مىكردند، در نظرشان آراسته شده است. 123 و در هر شهرى گناهكاران بزرگش را گمارديم تا به فرجام، در آن نيرنگ ورزند و آنان جز به خويش نيرنگى نمىورزند اما درنمىيابند. 124 و هنگامى كه نشانهاى (از سوى خداوند) نزدشان آيد مىگويند ما هرگز ايمان نمىآوريم تا به ما نيز همانند آنچه به پيامبران خداوند داده شده است داده شود. خداوند داناتر است كه رسالت خود را كجا قرار دهد؛ به زودى به گناهكاران براى نيرنگى كه مىورزيدند نزد خداوند خوارى و عذابى سخت خواهد رسيد. [1]. تفصيل: هويدا كردن، جدا وا كردن از يكديگر- مصادر اللغة، ص 144. [2]. به يادداشت شماره يك ص 142 رجوع فرماييد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 143